Dziś zjawisko stresu rozumie się poprzez relację pomiędzy trudnością sytuacji, a naszymi możliwościami poradzenia sobie z trudnościami, czyli naszymi zasobami. Upraszczając, stres jest wynikiem zarówno tego, jak bardzo obiektywnie stresująca jest sytuacja, której doświadczamy, ale także naszej oceny trudności tej sytuacji. O tym ciekawym zagadnieniu jakim jest radzenie sobie ze stresem pisze na naszym blogu Aniela Michalska z Warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Tekst jest elementem projektu Akademia Zdrowego Seniora, realizowanym przez Fundację Aktywni Dłużej.

Stresem według niektórych definicji określa się interakcję między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi. (Psychological stress and the coping process, 1966).

Stres niejedno ma imię

stres krótkotrwały – ma działanie korzystne, powoduje mobilizację, wyostrzenie zmysłów, lepsze skupienie, lepszą pamięć i orientację w terenie. Sprawia, że jesteśmy pobudzeni, zmotywowani i gotowi do działania.

stres długotrwały – inaczej przewlekły, permanentny stres, który utrzymuje się przez długi okres tygodni, miesięcy, a nawet lat. Towarzyszy nam przez cały czas, niezależnie od tego, czy rzeczywiście w chwili obecnej istnieje jakieś zagrożenie czy nie.

Stres nie zawsze jest szkodliwy. Nie każdy stres działa negatywnie. Oprócz stresów szkodliwych są stresy przyjemne, które działają korzystnie (niemal leczniczo, a na pewno energetycznie) na organizm. Znamy stresy dobre – mobilizujące pozytywnie do działania.

Stresy przyjemne, związane z wyładowaniem adrenaliny działają jako „ekscytator”. Do takich należą np.: osiągnięcie sukcesu, zaskakująco korzystny obrót wydarzeń, zaspokojenie silnego pragnienia, przeżycie wzniosłego uczucia, wyczyny sportowe.

Długotrwały stres może prowadzić do niepożądanego przyrostu masy ciała, szczególnie w okolicach brzucha. Tłuszcz brzuszny, znany również jako „brzuch stresowy”, to przykład tego, jak hormony stresu wpływają na ciało. W tym przypadku doprowadzają do charakterystycznego wzdęcia w górnej i dolnej części brzucha.

Style radzenia sobie ze stresem:

• styl skoncentrowany na zadaniu — skupiamy się przede wszystkim na podejmowaniu działania w kierunku  rozwiązaniu problemu lub zmiany sytuacji stresowej
• styl skoncentrowany na emocjach — koncentrujemy się przede wszystkim na przeżywanych przez nas emocjach takich jak złość, poczucie winy, przeżywane napięcie. Ta metoda radzenia sobie ze stresem jest charakterystyczna dla osób, które preferują myślenie życzeniowe, fantazjowanie. W stylu skoncentrowanym na emocjach osoba skupia się nie tyle co na konstruktywnym rozwiązaniu problemu, a na obniżeniu napięciu, który stresującej sytuacji towarzyszy.
• styl skoncentrowany na unikaniu — polega na nieprzyjmowaniu do siebie myśli o problemie,  niedopuszczaniu do przeżywania go i angażowania się w rozwiązanie sytuacji stresowej; człowiek można powiedzieć „ucieka” od problemu, angażując się w czynności zastępcze — może na przykład robić zakupy, sprzątać, spać, oglądać telewizję lub poszukiwać kontaktów towarzyskich

Relaksacja jest bardzo skutecznym sposobem radzenia sobie z codziennym stresem. Pomaga się rozluźnić, odprężyć oraz zatrzymać gonitwę myśli.

Bibliografia:

Stres XXI w. – kiedy krótkotrwałe pobudzenie zmienia się w przewlekłe schorzenie

https://zdrowie.wprost.pl/psychologia/zaburzenia-psychiczne/10437247/brzuch-stresowy-czym-jest-i-jak-sobie-z-nim-radzic.html – ćwiczenia??

Biologiczne podstawy Zachowania WYKŁAD 14 Stres Prof. dr hab. Krzysztof Turlejski Instytut Biologii Doświadczalnej PAN WSZiP im. H. Chodkowskiej

Aniela Michalska