Tag Archive for: jogaonline
Czym jest animaloterapia i jak wpływa na nasze zdrowie – tym zajęliśmy się w czasie ostatniego wykładu online w ramach Akademii Zdrowego Seniora online, którą nasza Fundacja Aktywni Dłużej realizuje we współpracy z Wydziałem Rahabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Zajęcia na ten temat poprowadziła Klaudia Maszkowicz, studentka III roku.
Animaloterapia, inaczej nazywana zooterapią jest metodą wspomagającą leczenie oraz rehabilitację, polegającą na kontakcie ze zwierzętami. Należy jednak pamiętać, iż jest to dodatkowa forma leczenia a nie jedyna.
Historia anmialoterapi zaczęła się już dwa tysiącle lat temu, kiedy to Hipokrates zauważył, że jazda konna pobudza pewne funkcje organizmu, a nawet łagodzi schorzenia. Później w XVII w dyrektor szpitala psychiatrycznego William Tuke opisał tę metodę. Wprowadził on zwierzęta domowe na teren szpitala. Pacjenci sprawowali opiekę nad nimi. Zauważono u nich pewne zmiany związane z lepszymi umiejętnościami kontroli emocji.
Od wieli lat prowadzone są badania naukowe dotyczące wpływu animaloterapii na organizm człowieka. Dowiedziono, że już samo przebywanie w towarzystwie zwierząt niesie pewne korzyści. Jest to przede wszystkim redukcja stresu, nadpobudliwości, zmniejszenie ciśnienia oraz poprawa działania układu odpornościowego.
Zajęcia ze zwierzętami możemy podzielić na:
AAA- Animal Assisted Therapy- zajęcia z udziałem zwierząt, których to głównym celem jest skłonienie pacjenta do kontaktu ze zwierzęciem
AAT- Animal Assisted Therapy- terapia z udziałem zwierząt, które mają z góry określony terapeutyczny cel i w ich trakcie dąży się do osiągnięcia pewnych korzyści leczniczych.
AAE- Animal Assised Education- edukacja z udziałem zwierząt
Do kogo skierowane jest animaloterapia? Do wszystkich. Oczywiście częściej korzystają z niej osoby z niepełnosprawnościami lub pewnymi jednostkami chorobowymi ale każdy może wynieść korzyści z takich zajęć.
Jakie możemy wyróżnić rodzaje animaloterapii?
- Dogoterapia- z udziałem psa
- Felinoterapia- z udziałem kota
- Hipoterapia- zajęcia terapeutyczne z udziałem konia lub jazdą konną
- Delfinoterapia- zajęcia w wodzie z delfinami
- Alpakoterapia- opierająca się na współpracy z alpakami
- Onoterapipa- z udziałem osła
- Ornitoterapia- polegająca na obserwacji ptaków
- Lagoterapia- z udziałem królika
- Bowiterapia- rogowate zwierzęta domowe
- Rodoterapia- z udziałem gryzoni
- Suidoterapia- z udziałem zwierząt świniowatych
Jakie są zalety posiadania zwierzęcia w domu?
- Niższe ciśnienie krwi
- Obniżenie reakcji na stres
- Mniejsze ryzyko pojawienia się alergii, szczególnie u dzieci
- Zwiększenie aktywności
Książki nie tylko stanowią świetną skarbnicę wiedzy i inspiracji, ale również są lekarstwem na wszelkie dolegliwości. Te słowa były tak często powtarzane, że stały się rzeczywistością. Gdy prawdopodobnie słyszymy zwrot “biblioterapia”, przychodzi nam na myśl terapia związana z książkami. Na etymologię tego słowa składają się dwa greckie wyrazy: biblion-książka oraz therapeuo – leczę. Trudno się zatem nie domyślić jaka nadrzędna funkcja kryje się pod tym zwrotem. Najprościej ujmując zadaniem biblioterapii jest wykorzystanie lektury książek jako środka leczniczego. Dziś na naszym blogu artykuł Moniki Oklesińskiej, który powstał w ramach Akademii Zdrowego Seniora, którą nasza Fundacja Aktywni Dłużej realizuje wspólnie z Katedrą Terapii Zajęciowej Wydziału Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.
Każdy z nas miał do czynienia ze słowem pisanym
Każdy z nas czytał lub miał do czynienia ze słowem pisanym, bez względu czy to z powodu przymuszenia związanego z lekturami, czy rodzicami, którzy uważali, że czytanie to najlepsza forma spędzania wolnego czasu. Literatura bez względu jak mogłaby się wydawać nudna, posiada potencjał terapeutyczny. Można mówić o tym, jak bardzo rozwijają wyobraźnie oraz w jaki sposób czytanie przyspiesza naukę w szkole. Ma również znaczny wpływ na emocje i wrażliwość odbiorców.
Jest to terapia stosowana raczej dla osób młodych, jednakże każdy niezależnie od wieku może z niej skorzystać. Przede wszystkim można się na nią natknąć w placówkach publicznych, jakimi są szkoły czy przedszkola. Są to miejsca, gdzie czytanie stanowi formę rozwijającą wrażliwość, a to ma skutki długofalowe w sferze emocjonalnej. Prowadzi bowiem do kształtowania charakteru dzieci.
Są również placówki, które wykorzystują biblioterapię we wspomaganiu osób starszych. Przede stosują ją jako formę spędzania wolnego czasu. We wspólnym czytaniu uczestniczą zazwyczaj osoby, które z przyczyn zdrowotnych nie mogą samodzielnie czytać książek, lub szybko męczy im się wzrok podczas takich aktywności. Reszta to zazwyczaj wolni słuchacze, którzy decydują się w międzyczasie na aktywności, które nie przeszkadzają innym uczestnikom w eksploracji powieści. Do takich zajęć zazwyczaj należy, układanie puzzli, rysowanie lub malowanie. Zaleca się jednak by osoby, które uczestniczą w biblioterapii skupiały się na samej historii niżeli na innych aktywnościach.
Wsparcie w terapii uzależnień
W innym przypadku można się spotkać z formą rehabilitacyjną. Ta jest stosowana dla konkretnych przypadków, zaburzeń. Można tutaj wspomnieć o nastolatkach, którzy nadużywają narkotyków. W ich przypadku biblioterapia będzie opierać się na wyborze odpowiednio dobranego tekstu do konkretnego problemu, z którym się oni mierzą oraz dyskusji na ten temat. Takie przedsięwzięcie ma zazwyczaj wywołać reakcję katharsis, co wiąże się ze swego rodzaju oczyszczeniem. Ta terapia co prawda nie usuwa w ten sposób problemów, ale za pomocą dzieła uświadamia siłę problemu oraz proponuje bądź skłania do refleksji nad możliwymi rozwiązaniami. Dodatkowo porusza, przez co można zacząć zdawać sobie sprawę z tego, czy problem dotyczył samego pacjenta czy wynikał z czegoś innego.
Dodatkowa forma profilaktyczna.
Biblioterapia sama w sobie wiąże się z wykrywaniem różnego rodzaju zaburzeń. Ma za zadanie wykrywać np. problemy z mową, ze wzrokiem, czy też słuchem. Na jej podstawie można też diagnozować inne zaburzenia takie jak zespół Aspergera, czy ADHD. Warto zauważyć, że dziecko jak i dorosły będzie zachowywać się różnie w stosunku do czytanej przez siebie opowieści. Czasem jedni będą zwyczajnie znudzeni historią, podczas gdy inni będą z wypiekami na twarzy słuchać tekstu.
Choć terapię słowem pisanym zazwyczaj prowadzi wyszkolony specjalista – biblioterapeuta, to można się spotkać z pewnego rodzaju niechęcią czytania tekstu przez jedną osobę. W momencie, jeśli terapeuta zwróci uwagę na chęć uczestnictwa w inny sposób może przydzielać im role. Dodatkowo, jeśli dyskusja dotycząca tekstu nie jest zbyt mie widziana, terapeuta zachęca podopiecznych, by napisali na kartce, co sądzą o tekście: dlaczego im się podobał lub nie, w jaki sposób na nich wpłyną. Pozwala to na wyciągniecie wniosków z literatury oraz w pewien sposób pomaga zrozumieć swoje uczucia. Jeśli na przykład tekst dotyczył historii osoby samotnej, oraz tego jak sobie z nią radzi, to osoba odczuwająca w tym momencie podobne uczucia jak postać może zrozumieć co tak naprawdę nią targa.
Terapia nie dla każdego – z pomocą przychodzi audiobook
Terapia poprzez słowo czytane jest ofertą na pewno nie dla każdego. Jednak jej metody oraz to, że może być wykorzystywana w różny sposób powodują, że książki wywołują na nas terapeutyczny wpływ. Nawet osoby nie czujący zbyt bliskiego związku z literaturą, mają szansę się do niej przekonać poprzez słuchanie czytanego tekstu, czy też samego odkrywania książek w formie audiobooków.
Bibliografia
- C.A.Malchiodi, Arteterapia podręcznik, Harmonia Universalis, Gdańsk 2014
- Koniczna E., Arteterapia w teorii i praktyce, Oficyna Wydalnicza Impuls, 2004
- Marek E., Arteterapia jako metoda wspomagająca pracę wychowawczą, M. Knapik, W. A. Sacher, Sztuka w edukacji i terapii, Uniwersytet Śląski, Wydział Pedagogiki i Psychologii Zakład Arteterapii, Kraków 2004
Jak rozpoznać skórę dojrzałą? Jakie są jej charakterystyczne cechy? Z jakimi problemami mierzy się skóra dojrzała? W jaki sposób można o nią zadbać? Odpowiedzi na te pytania udziela Sara Piotrowska, studentka Terapii Zajęciowej Wydziału Rehabilitacji AWF w Warszawie. Tekst jest elementem wspólnego programu naszej Fundacji Aktywni Dłużej z Akademią Wychowania Fizycznego czyli cyklu warsztatów online – Akademii Zdrowego Seniora.
Charakterystyka skóry dojrzałej
Skóra człowieka zaczyna starzeć się już po 25. roku życia, a po trzydziestce proces starzenia znacznie przyspiesza. O skórze dojrzałej można mówić, kiedy dana osoba przekroczy 45. rok życia. Trzeba jednak pamiętać, że stan skóry zależy od różnych indywidualnych czynników i predyspozycji genetycznych.
Cera dojrzała dotyczy każdego człowieka, ponieważ pojawia się z wiekiem. Jest to stan skóry, który wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Dojrzałą skórę można łatwo rozpoznać: jest mniej elastyczna, sucha, przybiera szarawy kolor, pokrywa się zmarszczkami i coraz bardziej widać na niej zmęczenie. Utrata elastyczności wiąże się ze zmianą kształtu twarzy mi.in. policzki, kąciki oczu oraz ust opadają. Skóra szybko traci wodę i wolniej wchłania składniki odżywcze. U kobiet starzenie się skóry bezpośrednio łączy się również z okresem menopauzy.
Najczęstsze problemy skórne osób dorosłych
Osoby ze skórą dojrzałą mierzą się z różnymi problemami skórnymi. Między innymi z:
- Nadmierną suchością skóry
Wynika to z nadmiernego rogowacenia. Skóra staje się bardziej chropowata, szorstka, zaczerwieniona i pojawia się nieprzyjemne uczucie ściągnięcia, świąd, łuszczenie. Dużo łatwiej ulega podrażnieniom. Pojawia się również nadwrażliwość na kosmetyki, a nawet wodę. Nadmiernie przesuszonej skóry nie warto lekceważyć, ponieważ może świadczyć o przewlekłej chorobie.
- Przebarwieniami/odbarwieniami
Wynikają z nieprawidłowego funkcjonowania barwnika skóry – melaniny. Powoduje to powstawanie przebarwień (ciemnych plam) oraz odbarwień (jasnych plam).
- Naczyniakami
Są to łagodne zmiany, które w większości przypadków nie wymagają interwencji lekarza. Naczyniaki pojawiają się przez czynniki genetyczne, hormonalne, nadmierną ekspozycję na słońce, nadużywanie alkoholu lub stosowanie niektórych leków. Naczyniakami powszechnie występującymi są naczyniaki rubinowe. Są to czerwone punkty, które występują na całym ciele. Jeśli występują w miejscach, które są narażone na tarcie i podrażnianie warto je usunąć, żeby nie powodować krwawienia oraz powstawaniu stanów zapalnych.
- Plamami soczewicowatymi
Plamy te wynikają ze zwiększonej ilości komórek barwnikowych w naskórku. Są to ciemnobrązowe obszary na skórze, które mogą występować na całym ciele. Wiążą się nadmierną ekspozycją na słońce.
- Brodawkami
Brodawki powstają w wyniku infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego HPV. Są to niebolesne zmiany skórne w postaci szorstkiej grudki, które nie wywołują stanu zapalnego poza miejscem ich występowania. Można się nimi bardzo łatwo zarazić, poprzez bezpośredni kontakt z chorą osobą. Na skórze dojrzałej mogą pojawić się tzw. brodawki łojotokowe, które charakteryzują się wypukłą, grudkowatą, okrągłą i dobrze oddzieloną powierzchnią. Tego typu brodawki mogą wystąpić na każdym owłosionym rejonie twarzy i ciała.
- Teleangiektazjami
Są to poszerzone żyłki śródskórne. Częściej występują u kobiet. W zależności od rodzaju poszerzonego naczynia mogą przyjmować różne formy: sinofioletową (dotyczą żył) oraz żywoczerwoną (dotyczą naczyń włosowatych). Przyczyną pojawienia się teleangiektazji może być stosowanie niewłaściwych kosmetyków lub długotrwałe używanie leków steroidowych. Czasami mogą współistnieć z chorobami uwarunkowanymi genetycznie.
- Znamionami/pieprzykami
Znamiona mogą mieć podłoże genetyczne, mogą również powstać wskutek infekcji wirusowej. W zależności od rodzaju pieprzyka jest on mniej lub bardziej podatny na rozwój nowotworu. Ogólnie pieprzyki nie stanowią żadnego problemu zdrowotnego. Trzeba jednak je regularnie badań, ponieważ pod wpływem wielu czynników mogą stanowić potencjalne zagrożenie m.in. przerodzić się w czerniaka.
Jak dbać o skórę dojrzałą
W pielęgnacji ważne jest:
- Oczyszczanie – Właściwe oczyszczenie to najważniejsza sprawa, bez której nie ma mowy o zadbanej skórze. W przypadku skóry dojrzałej nie poleca się stosowania do oczyszczania wody z mydłem. Powoduje to wysuszenie, zaczerwienie i uczucie ściągnięcia. Do pielęgnacji warto stosować odpowiednio dobrany żel do mycia twarzy, który nie zawiera w swoim składzie alkoholu i substancji potencjalnie podrażniających.
- Tonizacja – Po oczyszczeniu należy za pomocą tonika przywrócić skórze jej naturalne pH. Tonik świetnie sprawdza się również do szybkiego odświeżenia skóry.
- Regularne złuszczanie – Usuwa martwy naskórek, minimalizuje widoczność zmarszczek, wygładza skórę oraz poprawia jej ukrwienie i koloryt. Razem z dokładnym oczyszczaniem przygotowuje skórę do przyjęcia substancji aktywnych. Warto sięgnąć po niego raz w tygodniu
- Demakijaż – Pomijanie demakijażu podczas codziennej pielęgnacji jest dużym błędem. Powoduje to bowiem szybkie pogorszenie się stanu skóry, pojawianie się wyprysków i zaskórników. Demakijaż pozwala skórze odpocząć po całym dniu noszenia makijażu. Skórę twarzy najlepiej oczyszczać płatkami nasączonymi mleczkiem kosmetycznym. Ma on tłustszą konsystencję od płynu micelarnego i lepiej sprawdza się do skóry suchej.
- Ochrona przed słońcem – Słońce wysusza skórę, podkreśla zmarszczki i przyczynia się do powstawania przebarwień. Nie znaczy to, że trzeba rezygnować z opalania. Wystarczy pamiętać o kremie z wysokim faktorem SPF – 25, 30 i 50. Ochronę przed słońcem warto stosować nie tylko w lato, ale przez cały rok.
- Odżywianie skóry – Szczególnie na noc warto stosować kremy o bogatszej, tłustszej konsystencji, żeby lepiej odżywić skórę. Najtrudniejsze w pielęgnacji są okolice oczu. Tutaj potrzebne jest mocne natłuszczenie i wzmocnienie struktury skóry. Często zapomina się o szyi, która również podlega procesom starzenia i potrzebuje kosmetycznego wsparcia.
- Poprawa ukrwienia za pomocą masażu – Masaż najlepiej wykonać wieczorem, już po zmyciu makijażu i nałożeniu kremu. Wystarczy palcem wskazującym robić na skórze małe kółeczka od środka twarzy na zewnątrz i ku górze.
- Stosowanie substancji aktywnych – retinol, witamina C, kwas hialuronowy, koenzym Q10, fitohormony, ceramidy, elastyna, kolagen, melon, miłorząb japoński, lipidy, witamina E.
- Zabiegi kosmetyczne – polecanymi do skóry dojrzałej zabiegami są: fotoodmładzanie skóry, mikrodermabrazja, peelingi kwasowe i enzymatyczne, mezoterapia igłowa oraz bezigłowa, toksyna botulinowa, osocze bogatopłytkowe.
- Pielęgnacja domowa – Warto stosować m.in. domowe maseczki, peelingi kawowe, okłady z rumianku, herbaty, ogórka, masażery jadeitowe, kinesiotaping twarzy.
Skóra dojrzała wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Jeśli tylko należycie się o nią zadba odwdzięczy się pięknym i młodym wyglądem na wiele lat.
Bibliografia
- Twarz, szyja, dekolt. Kosmetyka pielęgnacyjna i upiększająca, Barbara Drygas, Marzenna Mrozowska, Regina Szpindor, wydawnictwo Nowa Era, 2014
- Wstęp do kosmetyki. Podstawy anatomiczno-dermatologiczne w kosmetyce PKZ, Monika Grono, Marzenna Mrozowska, Aleksandra Salczyńska, Alina Sroka, Beata Woźnicka, Anna Zaborowska, wydawnictwo Nowa Era, 2018
- Kosmetologia włosów, Jacek Arct, Katarzyna Pytkowska, wydawnictwo Edra Urban & Partner, 2020
- Trychologia kosmetyczna pielęgnacja skóry głowy i włosów, Weronika Słupek, wydawnictwo FT Concept, 2016
Horiterapia to wyrażenie raczej rzadko występujące w Polsce. Jak sama nazwa wskazuje jest to terapia, której głównym przedmiotem zainteresowania jest ogród i jego zbawienny wpływ na zdrowie. Zalety hortiterapi przybliża dziś na naszym blogu Monika Oklesińska, studentka Terapii Zajęciowej, Wydziału Rehabilitacji warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Tekst powstał jako element projektu Akademia Zdrowego Seniora we współpracy Fundacji Aktywni Dłużej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.
Hortiterapia inaczej nazywana jest terapią ogrodem. W Polsce ze względu na pogodę jest rzadko spotykana. Wiele placówek, gdzie takowa terapia występuję decyduje się na przeprowadzenie jej dopiero późną wiosną, by zakończyć ją wczesną jesienią. Istnieją jednak placówki oferujące sale do horiterapii, jednak jest ich bardzo mało. Głównym czynnikiem decydującym o tym, że nie ma takich miejsc jest to, że placówki z różnymi formami terapii skupiają się głównie na umiejętnościach bezpośrednio związanych z czynnościami domowymi oraz artystycznymi.
Walka ze stresem
Jednak hortiterapia ma bardzo duży potencjał, jeśli chodzi o terapię. Przede wszystkim prowadzenie ogrodu ma za zadanie zredukować przewlekły stres, poprzez skupienie się na wykonywaniu konkretnych czynności ogrodowych. Przez to można również spokojnie uporządkować myśli oraz zrównoważyć negatywne emocje.
Innymi korzyściami wpływającymi bezpośrednio na zdrowie fizyczne to redukcja tkanki tłuszczowej oraz wzrost kondycji fizycznej i zapanowanie nad oddechem poprzez wykonywania czynności ogrodowych.
Zajęcie dla starszych i młodszych
Dodatkowo ten rodzaj terapii skupia się również na jednym konkretny aspekcie jakim jest wykształcenie w sobie odpowiedzialności. Głównie dotyczy to ludzi młodych – gdzie trening cierpliwości poprzez sprawowanie opieki nad roślinami daje dobrą lekcję życia. U osób dorosłych zazwyczaj ta metoda terapii jest formą organizacji czasu wolnego oraz ma dawać satysfakcję z osiągniętej estetyki. Jest to spowodowane tym, że ludzie starsi z większą wrażliwością podchodzą do pielęgnacji roślin, a ich praca owocuje w piękne ogrody czy też zadbaną hodowlę roślin domowych.
Skupiając się jednak na organizacji takiej terapii w dużej grupie liczącej kilka do kilkunastu osób, należy wziąć pod uwagę to, że nie każdy może być zainteresowany zajęciami w postaci prowadzenia ogrodu. W tej terapii należy uwzględnić pełną dowolność uczestników w wzięciu udziału w poszczególnych zadaniach. Zazwyczaj podział uwzględnia: sadzenie roślin, pielenie chwastów, dbanie o wygląd ogrodu poprzez wybranie odpowiednich sadzonek oraz projektowanie przestrzeni wolnej. Jeśli jednak wśród grupy znajdą się osoby, które nie będą zainteresowane braniem udziału w poszczególnych zadaniach można zaproponować sam odpoczynek w ogrodzie. Zazwyczaj taka forma ma za zadanie zachęcić do spędzenia czasu na świeżym powietrzu.
Czym jest ogród sensoryczny
Jeśli jednak samo podziwianie ogrodu to za mało, a zarazem uczestnicy nie są zainteresowani jego tworzeniem można zaoferować spacer. Zazwyczaj są to pobliskie parki, ale również można uwzględnić ogrody sensoryczne. W Polsce istnieje kilka takich miejsc między innymi w Muszynie, które oferują oddziaływanie na wszystkie pięć zmysłów jakimi są: węch, dotyk, smak, wzrok oraz słuch. Ogrody te zostają stworzone specjalnie pod wymagania osób, dla których eksploracja przyrody jest ważna, ale również miłe spędzenie wolnego czasu, przy możliwości zapoznania się z nowymi formami terapii.
Własny ogród w domu
Hodowla roślin domowych to również metoda hortiterapii. Prowadzenie własnej pielęgnacji w warunkach domowych różni się tylko i wyłącznie brakiem większej przestrzeni na świeżym powietrzu, którą można zagospodarować roślinami. Jeśli terapia ogrodem jest interesująca dla – danej osoby, nie powinna stanowić ograniczenia jakim jest brak samego ogrodu. Dużo ludzi decyduje się na mniej wymagające rośliny, jeśli chodzi o pielęgnację. W większych ilościach mogą one stworzyć domową dżunglę, która daje poczucie satysfakcji oraz estetyki. Osoby, które chcą dodatkowo zachęcić do zapoznania się z hodowlą domową z młodszymi mogą wykonać las w słoiku. Takie przedsięwzięcie zajmuje mało miejsca, a jego tworzenie może być dobrą zabawą za równo dla starszych jak i młodszych.
Bibliografia
1. Kuleczka-Raszewska M.,Ogrodoterapia, Difin, 2019
2. Zwiślak G., Hortiterapia jako narzędzie wpływające na poprawę zdrowia psychicznego i fizycznego człowieka
3. Stepulak M. Z., Znaczenie hortiterapii w pracy z osobami starszymi, Zeszyty N aukow e Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy, 2018
Już 13 marca kolejny i ostatni już w cyklu Akademii Medytacji Online warsztat – tym razem dedykowany Mandali jako przestrzeni wewnętrznego świata. O tym na czym polega praca z Mandalą w syntetyczny sposób opisał profesor Lesław Kulmatycki, który poprowadzi cały warsztat.
Symbooliczny obraz świata
Mandala jest symbolicznym obrazem świata, kosmicznych sił i porządku, ma ona kształt koła lub kwadratu. Symbolizuje całość i złożoność naszej psychiki, ciała, świata ducha i natury. Słowo „mandala” w sanskrycie oznacza: cały świat, święty krąg, centrum, koło życia. W olbrzymim skrócie symbolicznie oddaje osobistą wizję tego co się odczuwa, myśli czy odbiera z tego świata, ale w odniesieniu do siebie.
Swoisty rodzaj introspekcji
Mandala opiera się na swoistym rodzaju introspekcji, określanym jako projekcja. Metody projekcyjne są znane we wszystkim kulturach i czasami są zaskakująco odkrywczym sposobem na poznanie i odkrycie czegoś w samym sobie. Joga odwołując się do tworzenia mandali w swym subtelnym wymiarze pracy ze świadomością wykorzystuje możliwość intuicyjnego zapisu poprzez obraz, formy i kształty tego wszystkiego, co podczas sesji „medytacji mandali” spontanicznie pojawia się i pozwalamy „temu czemuś” pojawić się w konkretnym obrazie mandali.
Potrzebna umiejętność koncentracji
Praca z mandalą w pierwszym etapie wymaga minimum umiejętności koncentracji. To jest warunek wyjściowy. Ale czasami bywa tak, że dłuższa praca z mandalą na określony temat indukuje w nas stan medytacyjny. Zatem mandala wychodzi z koncentracji i bywa, że przechodzi w medytację. Staje się w pewnym sensie „pomostem” między jednym a drugim stanem. Podobnie jak z praktyką jogi nidry i ustalaniem sankalpy również podczas pracy z mandalą można wybrać jedną z dróg pracy. Pierwsza, doraźna wokół określonego problemu, czyli raczej ukierunkowana na to co dzieje się w danym czasie. Druga, perspektywiczna, obliczona na dłuższy okres czasu.
Mandala jak lustro
Mandala jest jak lustro w którym widać jej autorkę / autora, a inne osoby patrzące na mandalę wiele o autorce czy autorze potrafią powiedzieć, zauważyć ale też zapytać czy podpowiedzieć. Każda mandala jest inna, nigdy nie dwóch takich samych. Mandala też ma zawsze dwa oblicza pozwalające na rozpoznawanie w sobie zarówno ciemnych czy negatywnych stron jak i pozytywnych i inspirujących wymiarów. Mandala ma w sobie też wiele niedopowiedzeń, wahań, niepewności, barier czy przeszkód. One są też zauważalne.
Specyficzna medytacja
Tworzenie mandali jest specyficznym rodzajem pracy o charakterze medytacyjnym i warsztatowym na zadany temat. Ważne podkreślenia jest to, że podczas pracy z mandalą nie interesuje nas aspekt estetyczny czy kreatywny, choć zapewne porządkując ową intuicyjną odpowiedź też kierujemy się potrzebą klarowności i harmonii w jej tworzeniu. Za każdym razem uczestnicy warsztatu otrzymują jasne informacje o procedurze pracy i koniecznym przygotowaniu. Przy pracy w grupie ważne jest, aby uczestnicy zaakceptowali warunki udziału, dotyczące przede wszystkim indywidualnej pracy, konieczność pozostawania w skupieniu na sobie przez dłuższy okres czasu, w zupełnej ciszy oraz respektowania ustalonych zasad pracy w grupie.
Mandala jest wielopoziomowa
Można spytać, po co mam medytować i malować mandalę? W pracy z mandalą wyróżnić można jej wielopoziomowość w zależności od funkcji jaką chcemy jej nadać. Wyróżnia się cztery funkcje. Najbardziej zawansowaną jest praca z mandalą jako indywidualizowanym „kosmogramem”, czyli mapą świadomości do pogłębiania zainteresowań filozoficzno-duchowych oraz umiejscowienia w tych rozważaniach siebie, to podejście ma cel porządkujący. Najbardziej powszechną jest korzystanie z mandali jako narzędzia osobistej medytacji, niejako wtopienia się w jej medytowanie podczas tworzenia, innymi słowy jest ważny jest sam proces dla procesu. Nieco rzadziej korzysta się z tego narzędzia w sensie terapeutycznym kiedy stosuje się mandalę jako narzędzie symbolicznego porządkowania i wydostawania z siebie tego co pojawia się spontanicznie w obrębie myśli, wyobrażeń i emocji. Natomiast najbardziej popularną funkcją jaką nadajemy tego rodzaju praktykom jest tworzenie mandali jako środka dla uzyskania stanu relaksu i oderwania od dyskursywnych aktywności umysłu.
Ważna jest regularna praktyka
Forma koła czyli mandala daje poczucie scalenia i łączenia wielu pozornie nie pasujących do siebie elementów rzeczywistości. Sama czynność umiejscowienia swojego rysowania czy malowania w obrębie koła ma moc poczucia kontroli i ujęcia w chwilowe ramy. Koło też zachęca do wyłonienia skłóconych elementów natury, łagodzi konflikty i napięcia. Natomiast w regularnej praktyce, samo powtarzanie czynności malowania w regularnych odstępach czasu ma tym większą siłę sprawczą w wydobywaniu na powierzchnię ukrytych kompleksów, lęków, czy konfliktów im ta regularność jest większa. W rezultacie uchyla, a czasem otwiera drzwi do najprostszych oczywistości.
Tematem naszego kolejnego spotkania, które poprowadzą Magdalena Grocholska i prof. Lesław Kulmatycki będą KRIJE PSYCHICZNE, jako uzupełnienie praktyk koncentracji umysłu. Zapraszamy do lektury poniższego materiału przygotowanego przez prowadzących spotkanie. Rzuca on więcej światła na zagadnienie, którym będziemy się zajmować już 30. stycznia.
KRIJE PSYCHICZNE JAKO ZINTEGROWANE DZIAŁANIE JOGI WEWNĘTRZNEJ
Termin krija jest często używany w Indiach w różnych znaczeniach, toteż w obrębie jogi klasycznej można się zetknąć z bardzo różnymi praktykami określanymi tym terminem. Sanskryckie słowo krija pochodzi od rdzenia kr, która oznacza „czynić, wprowadzać w ruch, robić”. W zdecydowanej większości u hathajoginów kojarzy się z sześcioma praktykami oczyszczającymi, a określanymi jako shatkrija lub shatkarmas. I choć chodzi w tym wypadku o zabiegi higieniczne dotyczące na przykład oczyszczania nosa czy gardła, to również dotyczy umysłu. Przykładem może być trataka (wpatrywanie się w jeden punkt) która jest jedną sześciu praktyk, które bez wątpienia można by zaliczyć również do krij psychicznych.
Krije to grupa praktyk, którym najbliżej do cwiczeń koncentracji umysłu
Krije w jodze, jako grupa praktyk, znacznie częściej i szerzej odnoszą się wewnętrznej zintegrowanej aktywności najbliżej sytuowanej w obrębie praktyk dharana, (koncentracji umysłu). Jednak w porównaniu do ćwiczeń koncentracji, krije obejmują szereg „składowych” tworzących coś, co nazywamy „zintegrowanym działaniem jogi wewnętrznej” na którą składają się: asany (pozycje ciała), pranayamy (praktyki kontroli oddechu), mantry (wibracje dźwiękowe), mudry (gesty określonych części ciała), bandhy (zamknięcia) czy praktyki wizualizacyjne. Można powiedzieć, że w zależności od tradycji, krije bywają czasami złożonymi kompilacjami wielu cząstkowych czy pojedynczych praktyk i stają się wielopoziomowymi i wymagającymi ćwiczeniami głównie o charakterze psychicznym.
Tym samym bez wątpienia zaliczyć je należy do antarangi czyli jogi wewnętrznej na co zwraca uwagę Patańdżali, który w Jogasutrach w księdze o Sadhanie wspomina o zasadniczym celu krij, które mają „wywołać skupienie i osłabić uciążliwości” używając terminologii Leona Cyborana.
U każdego próbującego zbliżyć się praktyki krij rodzi się podstawowe pytanie. Czy głównym celem praktyki jest „osłabienie uciążliwości” wynikających z zmagania się z „życiem w ogóle” czy też celem jest wzmożenie czy „wywołanie skupienia”. Jeśli znasz siebie i jesteś zaawansowana / zaawansowany w praktykach psychicznych jogi to wiesz z praktyki, a jeśli nie masz doświadczania, to pytanie to staje się dla Ciebie otwarte na doświadczenie, gdyż w trakcie pracy pojawiają się zazwyczaj dwa etapy. W czasie pierwszego weryfikujesz na ile jesteś w stanie pozbyć się „uciążliwości”, co można porównać do swoistej walki z różnego rodzajami poruszeniami, zakłóceniami i niestabilnością. Natomiast drugi jest czystym etapem pozostawania w skupieniu niemal bez wysiłku, co można porównać do „kontemplacji ruchu kriji” dla samej kontemplacji.
Lesław Kulmatycki i Magdalena Grocholska
Drodzy Przyjaciele,
Powiedzieć, że 2020 rok to był to dziwny okres, to nic nie powiedzieć. Wchodziliśmy w niego z innymi pomysłami i strategią, które szybko trzeba było zweryfikować – zmienić radykalnie model działania lub zawiesić pasję na kołku.
Postawiliśmy na zmianę i dziś możemy dalej z Wami pracować, choć zupełnie inaczej niż na początku marca.
Dużo się nauczyliśmy i w Nowy Rok wchodzimy z doświadczeniem, które powinno procentować.
Dziękujemy, że jesteście z nami na wirtualnej macie!
Otrzymaliśmy informację, że w związku z przepisami państwowymi, do 17 stycznia karnety Multisport także na zajęcia online, zostały zawieszone. Do wszystkich osób korzystających z tej formy rozliczeń, postaramy się dotrzeć i porozmawiać o możliwościach dalszej współpracy w tym okresie przejściowym.
Jednocześnie dokonaliśmy niewielkiej korekty w grafiku. Zajęcia poranne odbywają się tak jak do tej pory, czyli w poniedziałki, środy i piątki o godz. 9.00. Zajęcia wieczorne będziemy realizować natomiast tylko we wtorki, środy i czwartki o godz. 19.00.
Przypominamy także, że 30. stycznia odbędzie się kolejny warsztat z prof. Lesławem Kulmatyckim w ramach Akademii Medytacji Online. Zbieramy już chętnych na to spotkanie.
Więcej siły, lepsza elastyczność i energia do działania – to wszystko daje regularny trening jogi. Teraz także bez wychodzenia z domu. Ponieważ zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, dla wszystkich ćwiczących w naszej Szkole przygotowaliśmy specjalną ofertę. Mamy do rozdysponowania 3 specjalne open karnety online. Można je podarować w prezencie bliskiej osobie, która jeszcze nie miała do czynienia z tą formą ruchu. Cena? Tylko 1 zł.
Taki karnet może być doskonałym prezentem pod choinkę. Specjalny pakiet będzie można wykorzystać w styczniu lub lutym 2020. Czas, start – decyduje kolejność zgłoszeń. Prosimy o informację na adres: kontakt@halasana.edu.pl.