Przyjdź na sesję relaksacyjną w brzmieniu mis i gongów dźwiękowych

Już w sobotę, 12 czerwca, o 10.00, zapraszamy do relaksacji w dźwięku mis i gongów. Warsztat poprowadzi Asia Romaniuk – entuzjastka jogi i harmonijnego życia z wieloletnią praktyką własną i kilkuletnim doświadczeniem nauczycielskim.

Sesja jest przeznaczona dla każdego, kto odczuwa potrzebę głębokiego odprężenia i regeneracji – bez względu na stan zdrowia, kondycję fizyczną czy zaawansowanie; nie ma przeciwwskazań.

Półtoragodzinna sesja będzie złożona z czterech części

Rozpocznie się rozmową otwierającą przy szklance wody, by zrozumieć istotę i przebieg zajęć oraz samo działanie wibracji oparte na rezonansie fal dźwiękowych instrumentów i fal wytwarzanych w tkankach organizmu złożonego w głównej mierze właśnie z wody.

Później zajmiemy wygodne pozycje na matach. Ułożymy się pod przykryciem i w przyciemnionym świetle (możemy też użyć poduszeczek relaksacyjnych na oczy) i przejdziemy wyciszenia, rozpoczynając podążanie za dźwiękiem.

Podczas wstępnej relaksacji będziemy się koncentrować na oddechu rozprowadzającym wibrację w ciele. Pozwoli nam to uzyskać rozluźnienie kolejnych okolic i tkanek, ponieważ częstotliwości dźwięku mis są odpowiednio dobrane do określonych przez naukowców częstotliwości wibracji zdrowych narządów ciała.

Następnie rozpocznie się zasadnicza część sesji, gdy zanurzymy się wyłącznie w brzmieniu instrumentów, by odkrywać jego złożoność i szerokość zakresów, pozwalając sobie na pojawianie się obrazów, czy nawet zapadanie w sen. Uderzenia w instrumenty będą spokojne i powolne, co sprzyja uzyskaniu głębokiego relaksu, uspokojeniu pobudzonych emocji i myśli, rozluźnieniu napięć w ciele.

Tę część zainicjuje praca z misami o wyższej częstotliwości dźwięku, później nastąpią niższe i wreszcie do wibracji mis dołączy brzmienie gongu, po czym ponownie usłyszymy dźwięki samych mis.

Wybrzmienie ostatniego dźwięku, po którym następuje cisza, pozwala zwykle wrócić uwagą z wnętrza ciała do przestrzeni i czasu.

Właściwy przebieg tej części sesji jest w dużej mierze improwizowany i opiera się na uważnej obserwacji dźwięku przez instruktorkę i odpowiednio dobranych reakcjach wyrażanych w uderzeniach w określone instrumenty tak, by całość harmonijnie współbrzmiała.

Dzięki właściwościom certyfikowanych mis i gongów terapeutycznych, których organiczne dźwięki są analizowane przez naukowców, sesja z instrumentami pozwala przywrócić stan homeostazy w organizmie i uruchamia procesy regeneracyjne. Obserwacja brzmienia mis i gongu przynosi harmonię i równowagę, oddziałując na obie półkule mózgu.

Sesję wieńczy możliwość podzielenia się doznaniami i wymiany doświadczeń.

Woda – kluczowy budulec organizmu

Tkanki ludzkiego organizmu – złożone głównie z wody – wibrują falami; częstotliwość fal dźwiękowych poszczególnych mis grających i gongów odpowiada częstotliwości wibracji zdrowych narządów. Podczas sesji misy i gongi wydają szerokie spektrum dźwięków, które tworzą wielotony nieharmoniczne. Wibracje – przewodzone w powietrzu – w odczuwalny sposób wnikają w tkanki ciała, dostrajają – na zasadzie rezonansu – komórki do odpowiedniej częstotliwości, przywracając stan równowagi fizycznej, mentalnej i emocjonalnej.

Instrumenty relaksacji

Zestaw instrumentów, wraz z odpowiednimi maletami i wałkami jest dobrany tak, aby mógł harmonizować działanie wszystkich głównych narządów i okolic ciała.

Misy dźwiękowe wywodzą się z Indii, skąd w VIII w. n.e. przybyły do Tybetu; są wykonane ze stopu nawet siedmiu do dwunastu różnych metali, wydają charakterystyczne dźwięki przy uderzaniu i pocieraniu. Pierwotnie były instrumentami rytualnymi, jak i przedmiotami codziennego użytku, służąc do przechowywania żywności, która dzięki temu dłużej utrzymywała świeżość.

Współcześnie są wytwarzane w manufakturach w Nepalu, Katmandu Valley i stosowane w relaksacji, medytacji, naturoterapii i w muzyce. Jako instrumenty muzyczne, podobne do dzwonów, są zaliczane do idiofonów.

Jak się przygotować do warsztatu

Zarówno wcześniej, jak i później warto dobrze nawodnić organizm, aby ułatwić falom dźwiękowym i wibracjom przepływ przez tkanki. Dobrze mieć wygodne ubranie odpowiednio dobrane do temperatury otoczenia. Na miejscu będą maty, koce i pomoce oraz poduszeczki na oczy; można jednak wziąć swoje. Będzie również woda, jednak podobnie – można mieć swoją.

Działanie gongów

Sesje dźwiękowe pozwala doświadczyć pozytywnych skutków na wielu poziomach. Na poziomie fizycznym możemy odczuć m.in. poprawę zdrowia i nastroju, jakości snu i metabolizmu. Uruchomią się procesy regeneracyjne w tkankach. Nastąpi detoksykacja organizmu. Poprawi się przepływ płynów ustrojowych a praca narządów wewnętrznych zostanie wyregulowana. Na poziomie mentalnym uwolnimy się od stresu i napieć, wyciszymy emocje odzyskamy energię i witalność. Sesja to także okazja do przeżyć duchowych, których dostarczą nam niepowtarzalne dźwięki.

Informacje techniczne

Termin: 12.czerwca 2021

Miejsce: Szkoła Jogi Halasana, ul. Hubala Dobrzańskiego 42/44 lok.9 w Latchorzewie

Czas trwania: 1,5 h

Koszt: 40 zł.

Z uwagi na bezpieczeństwo i warunki sanitarne, w sesji może uczestniczyć ograniczona liczba osób, dlatego prosimy o rezerwację miejsca pod numerem telefonu 504 77 08 09 lub adresem e-mail: kontakt@halasana.edu.pl

O prowadzącej

Asia Romaniuk – entuzjastka jogi i harmonijnego życia z wieloletnią praktyką własną i kilkuletnim doświadczeniem nauczycielskim, absolwentka studiów Joga i relaksacja (Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie), z państwowymi dyplomami kursów masażu klasycznego oraz Mindfulness-Based Stress Reduction (Polskie Towarzystwo Mindfulness, Zuzanna Ziomecka), która swoje umiejętności pracy z dźwiękiem certyfikuje u dr Małgorzty Kronenberger.

Terapia Książkami w Akademii Zdrowego Seniora

Książki nie tylko stanowią świetną skarbnicę wiedzy i inspiracji, ale również są lekarstwem na wszelkie dolegliwości. Te słowa były tak często powtarzane, że stały się rzeczywistością. Gdy prawdopodobnie słyszymy zwrot “biblioterapia”, przychodzi nam na myśl terapia związana z książkami. Na etymologię tego słowa składają się dwa greckie wyrazy: biblion-książka oraz therapeuo – leczę. Trudno się zatem nie domyślić jaka nadrzędna funkcja kryje się pod tym zwrotem. Najprościej ujmując zadaniem biblioterapii jest wykorzystanie lektury książek jako środka leczniczego. Dziś na naszym blogu artykuł Moniki Oklesińskiej, który powstał w ramach Akademii Zdrowego Seniora, którą nasza Fundacja Aktywni Dłużej realizuje wspólnie z Katedrą Terapii Zajęciowej Wydziału Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.

Każdy z nas miał do czynienia ze słowem pisanym

Każdy z nas czytał lub miał do czynienia ze słowem pisanym, bez względu czy to z powodu przymuszenia związanego z lekturami, czy rodzicami, którzy uważali, że czytanie to najlepsza forma spędzania wolnego czasu. Literatura bez względu jak mogłaby się wydawać nudna, posiada potencjał terapeutyczny. Można mówić o tym, jak bardzo rozwijają wyobraźnie oraz w jaki sposób czytanie przyspiesza naukę w szkole. Ma również znaczny wpływ na emocje i wrażliwość odbiorców.
Jest to terapia stosowana raczej dla osób młodych, jednakże każdy niezależnie od wieku może z niej skorzystać. Przede wszystkim można się na nią natknąć w placówkach publicznych, jakimi są szkoły czy przedszkola. Są to miejsca, gdzie czytanie stanowi formę rozwijającą wrażliwość, a to ma skutki długofalowe w sferze emocjonalnej. Prowadzi bowiem do kształtowania charakteru dzieci.
Są również placówki, które wykorzystują biblioterapię we wspomaganiu osób starszych. Przede stosują ją jako formę spędzania wolnego czasu. We wspólnym czytaniu uczestniczą zazwyczaj osoby, które z przyczyn zdrowotnych nie mogą samodzielnie czytać książek, lub szybko męczy im się wzrok podczas takich aktywności. Reszta to zazwyczaj wolni słuchacze, którzy decydują się w międzyczasie na aktywności, które nie przeszkadzają innym uczestnikom w eksploracji powieści. Do takich zajęć zazwyczaj należy, układanie puzzli, rysowanie lub malowanie. Zaleca się jednak by osoby, które uczestniczą w biblioterapii skupiały się na samej historii niżeli na innych aktywnościach.

Wsparcie w terapii uzależnień

W innym przypadku można się spotkać z formą rehabilitacyjną. Ta jest stosowana dla konkretnych przypadków, zaburzeń. Można tutaj wspomnieć o nastolatkach, którzy nadużywają narkotyków. W ich przypadku biblioterapia będzie opierać się na wyborze odpowiednio dobranego tekstu do konkretnego problemu, z którym się oni mierzą oraz dyskusji na ten temat. Takie przedsięwzięcie ma zazwyczaj wywołać reakcję katharsis, co wiąże się ze swego rodzaju oczyszczeniem. Ta terapia co prawda nie usuwa w ten sposób problemów, ale za pomocą dzieła uświadamia siłę problemu oraz proponuje bądź skłania do refleksji nad możliwymi rozwiązaniami. Dodatkowo porusza, przez co można zacząć zdawać sobie sprawę z tego, czy problem dotyczył samego pacjenta czy wynikał z czegoś innego.


Dodatkowa forma profilaktyczna.

Biblioterapia sama w sobie wiąże się z wykrywaniem różnego rodzaju zaburzeń. Ma za zadanie wykrywać np. problemy z mową, ze wzrokiem, czy też słuchem. Na jej podstawie można też diagnozować inne zaburzenia takie jak zespół Aspergera, czy ADHD. Warto zauważyć, że dziecko jak i dorosły będzie zachowywać się różnie w stosunku do czytanej przez siebie opowieści. Czasem jedni będą zwyczajnie znudzeni historią, podczas gdy inni będą z wypiekami na twarzy słuchać tekstu.
Choć terapię słowem pisanym zazwyczaj prowadzi wyszkolony specjalista – biblioterapeuta, to można się spotkać z pewnego rodzaju niechęcią czytania tekstu przez jedną osobę. W momencie, jeśli terapeuta zwróci uwagę na chęć uczestnictwa w inny sposób może przydzielać im role. Dodatkowo, jeśli dyskusja dotycząca tekstu nie jest zbyt mie widziana, terapeuta zachęca podopiecznych, by napisali na kartce, co sądzą o tekście: dlaczego im się podobał lub nie, w jaki sposób na nich wpłyną. Pozwala to na wyciągniecie wniosków z literatury oraz w pewien sposób pomaga zrozumieć swoje uczucia. Jeśli na przykład tekst dotyczył historii osoby samotnej, oraz tego jak sobie z nią radzi, to osoba odczuwająca w tym momencie podobne uczucia jak postać może zrozumieć co tak naprawdę nią targa.

Terapia nie dla każdego – z pomocą przychodzi audiobook

Terapia poprzez słowo czytane jest ofertą na pewno nie dla każdego. Jednak jej metody oraz to, że może być wykorzystywana w różny sposób powodują, że książki wywołują na nas terapeutyczny wpływ. Nawet osoby nie czujący zbyt bliskiego związku z literaturą, mają szansę się do niej przekonać poprzez słuchanie czytanego tekstu, czy też samego odkrywania książek w formie audiobooków.

Bibliografia

  1. C.A.Malchiodi, Arteterapia podręcznik, Harmonia Universalis, Gdańsk 2014
  2. Koniczna E., Arteterapia w teorii i praktyce, Oficyna Wydalnicza Impuls, 2004
  3. Marek E., Arteterapia jako metoda wspomagająca pracę wychowawczą, M. Knapik, W. A. Sacher, Sztuka w edukacji i terapii, Uniwersytet Śląski, Wydział Pedagogiki i Psychologii Zakład Arteterapii, Kraków 2004

Akademia Zdrowego Seniora: jak dbać o skórę dojrzałą

Jak rozpoznać skórę dojrzałą? Jakie są jej charakterystyczne cechy? Z jakimi problemami mierzy się skóra dojrzała? W jaki sposób można o nią zadbać? Odpowiedzi na te pytania udziela Sara Piotrowska, studentka Terapii Zajęciowej Wydziału Rehabilitacji AWF w Warszawie. Tekst jest elementem wspólnego programu naszej Fundacji Aktywni Dłużej z Akademią Wychowania Fizycznego czyli cyklu warsztatów online – Akademii Zdrowego Seniora.

Charakterystyka skóry dojrzałej

Skóra człowieka zaczyna starzeć się już po 25. roku życia, a po trzydziestce proces starzenia znacznie przyspiesza. O skórze dojrzałej można mówić, kiedy dana osoba przekroczy 45. rok życia. Trzeba jednak pamiętać, że stan skóry zależy od różnych indywidualnych czynników i predyspozycji genetycznych.

Cera dojrzała dotyczy każdego człowieka, ponieważ pojawia się z wiekiem. Jest to stan skóry, który wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Dojrzałą skórę można łatwo rozpoznać: jest mniej elastyczna, sucha, przybiera szarawy kolor, pokrywa się zmarszczkami i coraz bardziej widać na niej zmęczenie. Utrata elastyczności wiąże się ze zmianą kształtu twarzy mi.in. policzki, kąciki oczu oraz ust opadają. Skóra szybko traci wodę i wolniej wchłania składniki odżywcze. U kobiet starzenie się skóry bezpośrednio łączy się również z okresem menopauzy.

Najczęstsze problemy skórne osób dorosłych

Osoby ze skórą dojrzałą mierzą się z różnymi problemami skórnymi. Między innymi z:

  • Nadmierną suchością skóry

Wynika to z nadmiernego rogowacenia. Skóra staje się bardziej chropowata, szorstka, zaczerwieniona i pojawia się nieprzyjemne uczucie ściągnięcia, świąd, łuszczenie. Dużo łatwiej ulega podrażnieniom. Pojawia się również nadwrażliwość na kosmetyki, a nawet wodę. Nadmiernie przesuszonej skóry nie warto lekceważyć, ponieważ może świadczyć o przewlekłej chorobie.

  • Przebarwieniami/odbarwieniami

Wynikają z nieprawidłowego funkcjonowania barwnika skóry – melaniny. Powoduje to powstawanie przebarwień (ciemnych plam) oraz odbarwień (jasnych plam).

  • Naczyniakami

Są to łagodne zmiany, które w większości przypadków nie wymagają interwencji lekarza. Naczyniaki pojawiają się przez czynniki genetyczne, hormonalne, nadmierną ekspozycję na słońce, nadużywanie alkoholu lub stosowanie niektórych leków. Naczyniakami powszechnie występującymi są naczyniaki rubinowe. Są to czerwone punkty, które występują na całym ciele. Jeśli występują w miejscach, które są narażone na tarcie i podrażnianie warto je usunąć, żeby nie powodować krwawienia oraz powstawaniu stanów zapalnych.

  • Plamami soczewicowatymi

Plamy te wynikają ze zwiększonej ilości komórek barwnikowych w naskórku. Są to ciemnobrązowe obszary na skórze, które mogą występować na całym ciele. Wiążą się nadmierną ekspozycją na słońce.

  • Brodawkami

Brodawki powstają w wyniku infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego HPV. Są to niebolesne zmiany skórne w postaci szorstkiej grudki, które nie wywołują stanu zapalnego poza miejscem ich występowania. Można się nimi bardzo łatwo zarazić, poprzez bezpośredni kontakt z chorą osobą. Na skórze dojrzałej mogą pojawić się tzw. brodawki łojotokowe, które charakteryzują się wypukłą, grudkowatą, okrągłą i dobrze oddzieloną powierzchnią. Tego typu brodawki mogą wystąpić na każdym owłosionym rejonie twarzy i ciała.

  • Teleangiektazjami

Są to poszerzone żyłki śródskórne. Częściej występują u kobiet. W zależności od rodzaju poszerzonego naczynia mogą przyjmować różne formy: sinofioletową (dotyczą żył) oraz żywoczerwoną (dotyczą naczyń włosowatych). Przyczyną pojawienia się teleangiektazji może być stosowanie niewłaściwych kosmetyków lub długotrwałe używanie leków steroidowych. Czasami mogą współistnieć z chorobami uwarunkowanymi genetycznie.

  • Znamionami/pieprzykami

Znamiona mogą mieć podłoże genetyczne, mogą również powstać wskutek infekcji wirusowej. W zależności od rodzaju pieprzyka jest on mniej lub bardziej podatny na rozwój nowotworu. Ogólnie pieprzyki nie stanowią żadnego problemu zdrowotnego. Trzeba jednak je regularnie badań, ponieważ pod wpływem wielu czynników mogą stanowić potencjalne zagrożenie m.in. przerodzić się w czerniaka. 

Jak dbać o skórę dojrzałą

W pielęgnacji ważne jest:

  • Oczyszczanie – Właściwe oczyszczenie to najważniejsza sprawa, bez której nie ma mowy o zadbanej skórze. W przypadku skóry dojrzałej nie poleca się stosowania do oczyszczania wody z mydłem. Powoduje to wysuszenie, zaczerwienie i uczucie ściągnięcia. Do pielęgnacji warto stosować odpowiednio dobrany żel do mycia twarzy, który nie zawiera w swoim składzie alkoholu i substancji potencjalnie podrażniających.
  • Tonizacja – Po oczyszczeniu należy za pomocą tonika przywrócić skórze jej naturalne pH. Tonik świetnie sprawdza się również do szybkiego odświeżenia skóry.
  • Regularne złuszczanie – Usuwa martwy naskórek, minimalizuje widoczność zmarszczek, wygładza skórę oraz poprawia jej ukrwienie i koloryt. Razem z dokładnym oczyszczaniem przygotowuje skórę do przyjęcia substancji aktywnych. Warto sięgnąć po niego raz w tygodniu
  • Demakijaż – Pomijanie demakijażu podczas codziennej pielęgnacji jest dużym błędem. Powoduje to bowiem szybkie pogorszenie się stanu skóry, pojawianie się wyprysków i zaskórników. Demakijaż pozwala skórze odpocząć po całym dniu noszenia makijażu. Skórę twarzy najlepiej oczyszczać płatkami nasączonymi mleczkiem kosmetycznym. Ma on tłustszą konsystencję od płynu micelarnego i lepiej sprawdza się do skóry suchej.
  • Ochrona przed słońcem – Słońce wysusza skórę, podkreśla zmarszczki i przyczynia się do powstawania przebarwień. Nie znaczy to, że trzeba rezygnować z opalania. Wystarczy pamiętać o kremie z wysokim faktorem SPF – 25, 30 i 50. Ochronę przed słońcem warto stosować nie tylko w lato, ale przez cały rok.
  • Odżywianie skóry – Szczególnie na noc warto stosować kremy o bogatszej, tłustszej konsystencji, żeby lepiej odżywić skórę. Najtrudniejsze w pielęgnacji są okolice oczu. Tutaj potrzebne jest mocne natłuszczenie i wzmocnienie struktury skóry. Często zapomina się o szyi, która również podlega procesom starzenia i potrzebuje kosmetycznego wsparcia.
  • Poprawa ukrwienia za pomocą masażu – Masaż najlepiej wykonać wieczorem, już po zmyciu makijażu i nałożeniu kremu. Wystarczy palcem wskazującym robić na skórze małe kółeczka od środka twarzy na zewnątrz i ku górze.
  • Stosowanie substancji aktywnych – retinol, witamina C, kwas hialuronowy, koenzym Q10, fitohormony, ceramidy, elastyna, kolagen, melon, miłorząb japoński, lipidy, witamina E.
  • Zabiegi kosmetyczne – polecanymi do skóry dojrzałej zabiegami są: fotoodmładzanie skóry, mikrodermabrazja, peelingi kwasowe i enzymatyczne, mezoterapia igłowa oraz bezigłowa, toksyna botulinowa, osocze bogatopłytkowe.
  • Pielęgnacja domowa – Warto stosować m.in. domowe maseczki, peelingi kawowe, okłady z rumianku, herbaty, ogórka, masażery jadeitowe, kinesiotaping twarzy.

Skóra dojrzała wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Jeśli tylko należycie się o nią zadba odwdzięczy się pięknym i młodym wyglądem na wiele lat.  

Bibliografia

  1. Twarz, szyja, dekolt. Kosmetyka pielęgnacyjna i upiększająca, Barbara Drygas, Marzenna Mrozowska, Regina Szpindor, wydawnictwo Nowa Era, 2014
  2. Wstęp do kosmetyki. Podstawy anatomiczno-dermatologiczne w kosmetyce PKZ, Monika Grono, Marzenna Mrozowska, Aleksandra Salczyńska, Alina Sroka, Beata Woźnicka, Anna Zaborowska, wydawnictwo Nowa Era, 2018
  3. Kosmetologia włosów, Jacek Arct, Katarzyna Pytkowska, wydawnictwo Edra Urban & Partner, 2020
  4. Trychologia kosmetyczna pielęgnacja skóry głowy i włosów, Weronika Słupek, wydawnictwo FT Concept, 2016

Polana Lipków: odetchnij wreszcie i bezpłatnie poćwicz jogę w plenerze

Wakacje coraz bliżej. Nasza Fundacja „Aktywni Dłużej” i Szkoła Jogi Halasana we współpracy z Gminą Stare Babice, po raz kolejny przygotowały niespodziankę dla wszystkich mieszkańców naszej Gminy i okolic.  Będą to bezpłatne zajęcia jogi na Polanie Lipków. Patronat honorowy nad wydarzeniem na terenie Parku objął Kampinoski Park Narodowy. To już 5 edycja plenerowych zajęć, które cieszą się rosnącą popularnością i jednocześnie 2. odsłona w czasie pandemii.

Joga co weekend

W letnie niedziele w czerwcu, a także w soboty w lipcu, sierpniu i wrześniu będą odbywały się godzinne, bezpłatne zajęcia dla wszystkich chętnych miłośników ruchu na świeżym powietrzu.

– Nasz projekt z roku na rok rozwija się. Jest adresowany do szerokiego grona odbiorców, zarówno Seniorów, ich rodzin, uczestników zajęć jogi w Szkole Halasana, jak i wszystkich chętnych z Gminy Stare Babice. Myślę, że w tym roku po długim lockdownie i wielu ograniczeniach, możliwość aktywności na świeżym powietrzu jest dla nas szczególnie istotna – podkreśla Małgorzata Baranowska, Prezes Fundacji Aktywni Dłużej. Doświadczenia z ubiegłego roku nauczyły nas jak bezpiecznie wykorzystywać możliwości ruchu na świeżym powietrzu w tym trudnym czasie – dodała Małgorzata Baranowska.

Bezpieczna forma ruchu

Zajęcia będą prowadzone w oparciu o autorską metodę Fundacji Aktywni Dłużej i 13 letnie doświadczenie trenerów Szkoły Jogi Halasna, czyli połączenie jogi, ćwiczeń korygujących postawę, uważnego ruchu i świadomej pracy ciała we wszystkich płaszczyznach. Celem zajęć jest poprawa zdolności motorycznych, elastyczności i równowagi. Wszystko to wzbogacone o techniki oddechowe i relaksacyjne. Dzięki spojrzeniu na jogę w nurcie akademickim (Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie), trening jest przystosowany do ograniczeń i możliwości ćwiczącego – a to jest szczególnie istotne w pracy z osobami z problemami z kręgosłupem, stawami lub po prostu związane z ograniczeniami wynikającymi z wieku.  

– W dobie pandemii, zamknięcia obiektów sportowych byliśmy skazani na dosyć podstawowy trening, który często sami sobie fundowaliśmy (bieganie, rower, marsz z kijkami). Wiele osób w ogóle zapomniało w tym czasie o regularnej rekreacji ruchowej. Zwiększony stres, którego przyczyną była sytuacja epidemiologiczna, zamknięcie w domach plus ograniczone możliwości treningu spowodowały, że jesteśmy spięci, mamy przykurcze, częstsze kontuzje. Nawet jeśli nie masz z jogą nic wspólnego, a ćwiczysz coś innego przyjdź na Polanę. Twoje ciało potrzebuje rozciągania i rozluźnienia – dodaje Małgorzata Baranowska.

Instruktorzy Fundacji Aktywni Dłużej mają wieloletnie doświadczenie w pracy z różnymi osobami z problemami aparatu ruchu oraz z Seniorami. Swoją wiedzę zdobywali m.in. w Akademii Wychowania Fizycznego – na Wydziale Rehabilitacji i Wydziale Wychowania Fizycznego, a także w Wyższej Szkole Rehabilitacji.

Terminarz zajęć na Polanie Lipków, wszystkie zajęcia ruszają o godz. 10.00

CZERWIEC – zajęcia w NIEDZIELE

13. czerwca
20. czerwca
27. Czerwca

LIPIEC – WRZESIEŃ – zajęcia w SOBOTY

3. lipca

10. lipca

17. lipca

24. lipca

31. lipca

14. sierpnia

21. sierpnia

28. sierpnia

4. września

11. września

18. września

25. września

Hortiterapia czyli aktywna terapia ogrodem

Horiterapia to wyrażenie raczej rzadko występujące w Polsce. Jak sama nazwa wskazuje jest to terapia, której głównym przedmiotem zainteresowania jest ogród i jego zbawienny wpływ na zdrowie. Zalety hortiterapi przybliża dziś na naszym blogu Monika Oklesińska, studentka Terapii Zajęciowej, Wydziału Rehabilitacji warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Tekst powstał jako element projektu Akademia Zdrowego Seniora we współpracy Fundacji Aktywni Dłużej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

Hortiterapia inaczej nazywana jest terapią ogrodem. W Polsce ze względu na pogodę jest rzadko spotykana. Wiele placówek, gdzie takowa terapia występuję decyduje się na przeprowadzenie jej dopiero późną wiosną, by zakończyć ją wczesną jesienią. Istnieją jednak placówki oferujące sale do horiterapii, jednak jest ich bardzo mało. Głównym czynnikiem decydującym o tym, że nie ma takich miejsc jest to, że placówki z różnymi formami terapii skupiają się głównie na umiejętnościach bezpośrednio związanych z czynnościami domowymi oraz artystycznymi.

Walka ze stresem

Jednak hortiterapia ma bardzo duży potencjał, jeśli chodzi o terapię. Przede wszystkim prowadzenie ogrodu ma za zadanie zredukować przewlekły stres, poprzez skupienie się na wykonywaniu konkretnych czynności ogrodowych. Przez to można również spokojnie uporządkować myśli oraz zrównoważyć negatywne emocje.

Innymi korzyściami wpływającymi bezpośrednio na zdrowie fizyczne to redukcja tkanki tłuszczowej oraz wzrost kondycji fizycznej i zapanowanie nad oddechem poprzez wykonywania czynności ogrodowych.

Zajęcie dla starszych i młodszych

Dodatkowo ten rodzaj terapii skupia się również na jednym konkretny aspekcie jakim jest wykształcenie w sobie odpowiedzialności. Głównie dotyczy to ludzi młodych – gdzie trening cierpliwości poprzez sprawowanie opieki nad roślinami daje dobrą lekcję życia. U osób dorosłych zazwyczaj ta metoda terapii jest formą organizacji czasu wolnego oraz ma dawać satysfakcję z osiągniętej estetyki. Jest to spowodowane tym, że ludzie starsi z większą wrażliwością podchodzą do pielęgnacji roślin, a ich praca owocuje w piękne ogrody czy też zadbaną hodowlę roślin domowych.

Skupiając się jednak na organizacji takiej terapii w dużej grupie liczącej kilka do kilkunastu osób, należy wziąć pod uwagę to, że nie każdy może być zainteresowany zajęciami w postaci prowadzenia ogrodu. W tej terapii należy uwzględnić pełną dowolność uczestników w wzięciu udziału w poszczególnych zadaniach. Zazwyczaj podział uwzględnia: sadzenie roślin, pielenie chwastów, dbanie o wygląd ogrodu poprzez wybranie odpowiednich sadzonek oraz projektowanie przestrzeni wolnej. Jeśli jednak wśród grupy znajdą się osoby, które nie będą zainteresowane braniem udziału w poszczególnych zadaniach można zaproponować sam odpoczynek w ogrodzie. Zazwyczaj taka forma ma za zadanie zachęcić do spędzenia czasu na świeżym powietrzu.

Czym jest ogród sensoryczny

Jeśli jednak samo podziwianie ogrodu to za mało, a zarazem uczestnicy nie są zainteresowani jego tworzeniem można zaoferować spacer. Zazwyczaj są to pobliskie parki, ale również można uwzględnić ogrody sensoryczne. W Polsce istnieje kilka takich miejsc między innymi w Muszynie, które oferują oddziaływanie na wszystkie pięć zmysłów jakimi są: węch, dotyk, smak, wzrok oraz słuch. Ogrody te zostają stworzone specjalnie pod wymagania osób, dla których eksploracja przyrody jest ważna, ale również miłe spędzenie wolnego czasu, przy możliwości zapoznania się z nowymi formami terapii.

Własny ogród w domu

Hodowla roślin domowych to również metoda hortiterapii. Prowadzenie własnej pielęgnacji w warunkach domowych różni się tylko i wyłącznie brakiem większej przestrzeni na świeżym powietrzu, którą można zagospodarować roślinami. Jeśli terapia ogrodem jest interesująca dla – danej osoby, nie powinna stanowić ograniczenia jakim jest brak samego ogrodu. Dużo ludzi decyduje się na mniej wymagające rośliny, jeśli chodzi o pielęgnację. W większych ilościach mogą one stworzyć domową dżunglę, która daje poczucie satysfakcji oraz estetyki. Osoby, które chcą dodatkowo zachęcić do zapoznania się z hodowlą domową z młodszymi mogą wykonać las w słoiku. Takie przedsięwzięcie zajmuje mało miejsca, a jego tworzenie może być dobrą zabawą za równo dla starszych jak i młodszych.

Bibliografia

1. Kuleczka-Raszewska M.,Ogrodoterapia, Difin, 2019

2. Zwiślak G., Hortiterapia jako narzędzie wpływające na poprawę zdrowia psychicznego i fizycznego człowieka

3. Stepulak M. Z., Znaczenie hortiterapii w pracy z osobami starszymi, Zeszyty N aukow e Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy, 2018

Mądrość życiowa pokoleń w Akademii Zdrowego Seniora

Czy osoby młode mogą nauczyć się czegoś od Seniorów, a Seniorzy mogą czerpać inspirację od osób młodych? Czy różne pokolenia może coś łączyć? Na wszystkie te pytania próbowaliśmy odpowiedzieć w czasie ostatniego warsztatu w ramach Akademii Zdrowego Seniora, który nasza Fundacja realizuje wspólnie z Akademią Wychowania Fizycznego w Warszawie. Zajęcia prowadziła Sara Piotrowska, studentka III roku Terapii Zajęciowej Wydziału Rehabilitacji AWF.

Nauka dla młodych

W dzisiejszych czasach można odnieść wrażenie, że młodzież coraz rzadziej korzysta z mądrości życiowej osób starszych. A przecież seniorzy są ogromną skarbnicą wiedzy oraz doświadczenia i co więcej, chętnie się nią dzielą. Czego osoby młode mogą nauczyć się od starszego pokolenia?

  • Szacunku do drugiego człowieka
  • Miłości na całe życie
  • Budowania szczerych relacji i wieloletnich przyjaźni
  • Akceptowania wad i cieszenią się z zalet partnera/partnerki
  • Rozmawiania o miłości, definiowania miłości
  • Wyciągania wniosków z przeszłych wydarzeń
  • Akceptowania rzeczy, na które nie można mieć wpływu
  • Patriotyzmu, szacunku do historii i kultury
  • Umiejętności dbania o dom i rodzinę
  • Radzenia sobie z trudnościami dnia codziennego
  • Docenienia wartości życia, doświadczeń, innych ludzi i siebie
  • Zrozumienia, że każdy popełnia błędy i nie warto się poddawać
  • Pamiętania o rodzinie i zrozumienia, jak ważne są chwile z bliskimi
  • Uczciwości wobec innych ludzi i siebie
  • Nie rozpamiętywania przeszłości
  • Radości życia i spełniania swoich marzeń oraz pasji
  • Nie wstydzenia się tego kim jesteśmy
  • Zdolności rozumienia emocji innych i reagowania na nie
  • Świadomości, że dzisiejsze zachowanie wpływa na przyszłość

Przykładów jest mnóstwo. Młodzi ludzie szczególnie w czasach Internetu zaniedbują relacje międzypokoleniowe. Dużą rolę w takim zachowaniu odgrywa sposób myślenia młodzieży o seniorach. Może wydawać się im, że osoby starsze nie nadążają za rozwojem technologii, nie rozwijają pasji, izolują się od społeczeństwa i niechętnie dzielą się swoją wiedzą. Tymczasem Seniorzy mogą być niesamowicie aktywną grupą i być sprawniejsi od niejednego nastolatka. Istnieje wiele  kont na portalach społecznościowych, na których seniorzy zdobywają miliony wyświetleń i obserwujących. Spełniają się występując w programach rozrywkowych, uprawiają sporty ekstremalne, tańczą, tworzą muzykę, pobijają rekordy w wielu dziedzinach. Pokazują, że niemożliwe nie istnieje.

Nauka dla Seniorów

Skoro młode osoby mogą czerpać wiedzę od osób starszych, to czy istnieją obszary życia, w których to seniorzy mogą nauczyć się czegoś od młodzieży? Oczywiście, że tak.

  • Posługiwania się komputerem, telefonem, tabletem
  • Podążania za nowoczesną technologią
  • Bezpieczeństwa w Internecie
  • Odwagi w doświadczaniu nowych rzeczy
  • Pokonywaniu własnych słabości
  • Ciekawości i otwartości na świat
  • Tolerancji w stosunku do innych ludzi
  • Wiary w swoje możliwości
  • Odwagi w wyrażaniu siebie poprzez strój, wygląd, makijaż
  • Poczucia, że warto się uczyć i poznawać świat
  • Asertywności
  • Młodzieńczej bezczelności

Każda osoba starsza była kiedyś młoda i miała w sobie dziecięcą ciekawość. A przecież ta ciekawość zostaje z nami aż do końca życia. Czasami tylko pod ciężarem doświadczeń i przeżyć głęboko się ukrywa. Nie warto z niej rezygnować.

Relacje międzypokoleniowe

Czy możliwe jest, żeby dwa pokolenia coś połączyło? Czy mimo różnicy wieku obie strony mogą się ze sobą świetnie bawić? Tutaj również odpowiedź brzmi tak. Można powiedzieć, że Seniorzy, przeżywają przy młodzieży swoją drugą, a może i kolejną, młodość. Często podkreślają, że młode osoby dodają im radości, pasji, otwartości, odwagi, werwy i energii do działania. Młodzi za to przebywając z Seniorami widzą, że starość wcale nie musi być nudna, szara i smutna. Co więcej, łącząc osoby młode i starsze przez wspólne działania możliwe jest przełamywanie stereotypów wiekowych. Osoby młode chcą dzielić się swoją energią i bardzo doceniają inicjatywę osób starszych.

Powstaje coraz więcej programów oraz projektów w gminach, uniwersytetach i szkołach, podczas których organizowane są wspólne wycieczki i spotkania seniorów z młodzieżą. Na takich spotkaniach powstają przyjaźnie i znajomości na lata. Pokazują one, że różnica wieku może w niesamowity sposób łączyć ludzi. Wiek to przecież tylko liczba 😊

Bibliografia:

  1. Newsweek Psychologia Extra 4/17
  2. Pikuła Norbert „Mądrość życiowa osób starszych paradygmatem wychowawczym współczesnej rodziny”
  3. Co zawdzięczamy swoim babciom i dziadkom? Styczeń 2001, www.cbos.pl
  4. Dyczewski, L. 1994. Ludzie starzy i starość w społeczeństwie i kulturze. Lublin: Wyd. KUL.
  5. https://www.youtube.com/watch?v=JFkcD8A7Tk8
  6. Hill R., D. 2009, Pozytywne starzenie się. Młodzi duchem w jesieni życia, Wydawnictwo Laurum, Warszawa.

Muzykoterapia jako narzędzie rehabilitacji

Czy wiecie, że muzykoterapia może być formą rehabilitacji? W tym przypadku wpływ leczniczy na pacjenta wywiera muzyka. Na ten temat piszą dziś na naszym blogu Paulina Mroczek i Monika Oklesińska, studentki Terapii Zajęciowej, Wydziału Rehabilitacji warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Tekst powstał jako element projektu Akademia Zdrowego Seniora we współpracy Fundacji Aktywni Dłużej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

Muzykoterapia jest najbardziej efektywną formą terapii z dziedziny sztuki. Jest to spowodowane tym, że tak naprawdę większość z nas ma do czynienia z muzyką. Czy to zawodowo, grając na jakimś instrumencie, czy może bardziej amatorsko – śpiewając głośno ulubione piosenki w gronie znajomych lub słuchając muzyki w drodze do pracy.  Ten rodzaj sztuki otacza nas nawet w sklepach czy na ulicach, gdzie z ochotą przystajemy by posłuchać artystów ulicznych.  Każdy z nas ma też ulubione gatunki muzyczne, wykonawców czy utwory, których mógłby słuchać bez końca.

Otoczeni dźwiękiem

Sama muzykoterapia pojawia się w naszym życiu już od najmłodszych lat. Możemy się z nią spotkać już na etapie dzieciństwa, najczęściej w przedszkolu podczas zajęć rytmicznych. Zazwyczaj polega na odtwarzaniu dźwięków, czy na odnajdywaniu wspólnego tempa wraz z resztą grupy do granej melodii.

W późniejszych etapach życia możemy spotkać z się z tą dziedziną terapeutyczną na zajęciach grupowych i indywidualnych. Plan przebiegu zajęć zależy od terapeuty.  Jednak najczęściej są to: zajęcia dźwięko-naśladowcze – z udziałem instrumentów, czy związane ze słuchaniem muzyki. Tematyka jest dowolna. Podjęcie takiej terapii jest wskazane dla osób, które przebywają w ośrodkach stałego pobytu, gdzie taka dziedzina może pomóc uporać się im z emocjami. Często jednak pod nazwą “muzykoterapia” kryje się forma spędzenia czasu wolnego. Rzeczywiście do tej pory wiele ośrodków oraz miejskich domów kultury oferowało udział w takich zajęciach, jako po prostu formę rozrywki.

Coraz częściej można się również spotkać z sesjami indywidualnymi. Takie zajęcia są dostosowane do potrzeb i zainteresowań samego uczestnika. Najczęściej szczególnie u młodzieży, dorosłych oraz osób starszych można spotkać się z odsłuchaniem utworów, oraz rozmowie na temat emocji, które dostarczyły. Czasami muzykoterapia jest również łączona z zajęciami plastycznymi, gdzie uczestnik ma wyrazić swoje odczucie na temat odsłuchanego dzieła w formie plakatu kolażu, rzeźby czy zwykłej pracy plastycznej.

Korzyści muzykoterapii

Muzykoterapia wspiera nie tylko pamięć, koncentrację, ale pomaga także budować relacje z innymi podczas wspólnych zajęć. Dodatkowo dzięki wpływowi na uczucia, ich pojmowanie oraz wyrażanie powoduje, że nasze podejście do siebie i otoczenia staje się bardziej łagodne. Muzyka również ma wpływ na psychosomatyczny ustrój człowieka. Jej wpływ na mózg i jego funkcje jest znaczące w szczególności przy chorobach demencyjnych oraz przy Zespole Alzhaimera. Jej pobudzający i relaksujący charakter wspomaga funkcje pamięciowe grupy osób z tymi schorzeniami oraz wywiera wpływ na aktywność codzienną.

Bibliografia

  1. C.A. Malchiodi, Arteterapia podręcznik, Harmonia Universalis, Gdańsk, 2014
  2. B. Łoza, A. Chmilnicka-Pastoka, Arteterapia część 1, Difin, Warszawa 2014
  3. B. Łoza., Chmielnicka-Płaskota A., Arteterapia: teoria, praktyka, projekty. Tom II: Praktyka, Warszawa 2014

Kwiecień: aż 6 treningów i warsztatów tygodniowo dla Seniorów naszej Gminy realizowanych przez Fundację Aktywni Dłużej

W kwietniu Fundacja Aktywni Dłużej we współpracy z Gminą Stare Babice, Akademią Wychowania Fizycznego i Decathlon Bemowo przygotowała bogaty grafik zajęć ONLINE dla Seniorów Gminy. Będą to zarówno zajęcia jogi, gimnastyki i relaksacji jak również wykłady w ramch Akademii Zdrowego Seniora.

PONIEDZIAŁEKWTOREKŚRODACZWARTEKPIĄTEKSOBOTA
GODZ. 10.30 – 11.15GODZ. 10.30 – 11.30 GODZ. 10.30 – 11.30 GODZ. 10.30 – 11.30 GODZ. 12.30 – 13.30GODZ. 10.30 – 12.00
JOGA TERAPEUTYCZNA
ONLINE
(WE WSPÓŁPRACY
Z DECATHLON)		GIMNASTYKA
ONLINE
(WE WSPÓŁPRACY
Z GMINĄ STARE BABICE)		GIMNASTYKA
ONLINE
(WE WSPÓŁPRACY Z 
GMINĄ STARE BABICE)		GIMNASTYKA
ONLINE
(WE WSPÓŁPRACY
Z GMINĄ STARE BABICE) 		RUCH ROZWIJAJĄCY
(WE WSPÓŁPRACY
Z GMINĄ STARE BABICE) 		AKADEMIA ZDROWEGO SENIORA
(WE WSPÓŁPRACY
Z AKADEMIĄ WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
W WARSZAWIE)
  • JOGA TERAPEUTYCZNA: zajęcia bazujące na pozycjach jogi, przystosowanych do wieku i możliwości uczestników. Ćwiczenia z wykorzystaniem klocków, pasków do jogi i krzeseł.
  • GIMNASTYKA ONLINE: wykorzystuje przybory do ćwiczeń (piłki gimnastyczne, rehabilitacyjne, dyski sensomotoryczne, taśmy gumowe, wałki i piłeczki do automasażu) – Wtorki -zajęcia o charakterze siłowym, środy dedykowane są w większym zakresie ćwiczeniom rozciągającym, czwartki – trening powięziowy (automasaż i relaksacja).
  • RUCH ROZWIJAJĄCY: ćwiczenia ogólnorozwojowe zwiększające sprawność i świadomość ciała.
  • AKADEMIA ZDROWEGO SENIORA: cykl wykładów i warsztatów realizowanych przez studentów III roku Wydziału Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.

Osoby, które nie mają linka do zajęć prosimy o kontakt pod numerem 504770809 lub adresem mail aktywnidluzej@halasana.edu.pl

Akademia Zdrowego Seniora: budujemy dialog międzypokoleniowy

Dobrze wiemy, że w dzisiejszych czasach dzieci zaczynają spędzać coraz więcej czasu przed ekranem telefonu czy komputera. Czy można coś zrobić, aby zwracały uwagę bardziej na nas niż na elektronikę? Paulina Mroczek, studentka Terapii Zajęciowej, Wydziału Rehabilitacji warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego jest zdania, że to możliwe. Tekst powstał jako element projektu Akademia Zdrowego Seniora we współpracy Fundacji Aktywni Dłużej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

Co zrobić, aby zwrócić na siebie uwagę wnuka

  1. Słuchaj wnuka – rozmawiaj z nim i nie oczekuj konkretnych odpowiedzi, nakłoń go do myślenia i szukania odpowiedz.
  2. Wyłącz telewizor!
  3. Zabieraj wnuki w różne ciekawe miejsca – co może być takim ciekawym miejscem dla dzieci? Nasza okolica pobliski park lub las. Możemy tam zbierać szyszki, liście, rozmawiać o otaczającej nas przyrodzie oraz wymyślać przeróżne zadania i zabawy dla dzieci. Kto z nas znajdzie większą szyszkę, czy uda nam się rzucić celnie 10 raz w drzewo? Znalezienie liścia konkretnego drzewa. Co ciekawe jest w takich wycieczkach, że możemy zebrać kasztany, liście czy gałązki i zrobić z nich później piękne prace plastyczne. Kolejnym ciekawym miejscem dla wnuków może być pobliskie ZOO oczywiście jeśli mamy takie możliwości. Tam dzieci mogą przyglądać się zwierzętom, patrzeć, jak wygląda ich karmienie. Możemy wspólnie rozmawiać o tym co widzimy.  
  4. Opowiadaj historie – historię ze swojego dzieciństwa, dzieciństwa rodziców, ale i wymyślone historie.  Można zaproponować również wnukom, że my opowiadamy pierwszą część historii, a oni muszą ją dokończyć.
  5. Zadawaj pytania – co jeśli, dlaczego, gdzie? Takie pytania pobudzają kreatywność dzieci.
  6. Poproś wnuka o pomoc przy czynnościach domowych, gotowanie sprzątanie itp.
  7. Zabawy udawane – każdy z nas pamięta proste zabawy w dom, sklep czy lekarza. Są to bardzo kreatywne zabawy pobudzające wyobraźnie, a nie potrzeba przy nich zbyt wiele rzeczy. Możemy zamieniać się rolami podczas takiej zabawy co dodatkowo wpłynie na jej kreatywność. Warto pamiętać, żeby nie ograniczać się w takich zabawach np. jeśli dziecko podaje wymyśloną cenę za jakiś produkt, która jest abstrakcyjna nie musimy go z tego wyprowadzać. Można po takiej zabawie porozmawiać i ją omówić powiedzieć, co ile kosztuje w prawdziwym sklepie.

Ciekawe zabawy

  • Kalambury – zabawa wszystkim dobrze znana, jednak w celu jej urozmaicenia sami możemy wymyślić hasła, jeśli dzieci jeszcze nie czytają możemy narysować znane dziecku zabawki/przedmioty. Również oprócz zwykłych kalamburów możemy zagrać w kalambury rysowane. Wtedy naszym zadaniem jest odwzorowanie hasła za pomocą rysunku
  • Memory – nic nie jest tak ciekawe jak memory zrobione własnoręcznie. Wtedy już przez cały proces twórczy mamy kontakt z naszym wnukiem, pobudzamy wyobraźnie i kreatywność. Możemy stworzyć memory z ulubionymi postaciami z bajek, ulubionymi zabawkami czy zwierzętami. To od nas tylko zależy co znajdzie się na kartonikach. Oprócz powszechnie znanych memorów obrazkowych możemy stworzyć memory stymulujące zmysł dotyku i słuchu.
  • Tajemnicze pudełko – zabawa polega na zrobieniu pudełka z otworem na jedną lub dwie ręce w środku umieszczamy znany dla dziecka przedmiot, wcześniej możemy je wspólnie wybrać. Zabawa ta jest doskonała już dla maluchów. Jeśli jeszcze nie są oni w stanie płynnie nazwać przedmiotów przed pudełkiem możemy umieścić kartki z narysowanymi 3 przedmiotami i wtedy dziecko ma za zadanie pokazać, który z nich znajduje się w środku.
  • Rozpoznawanie smaków – zabawa pobudzająca nasz zmysł smaku. Jedyne czego potrzebujemy to różnego rodzaju owoce lub innego rodzaju jedzenie. Można przygotować razem z wnuczkiem kawałki tych owoców. Później jedna osoba zawiązuje oczy i musi rozpoznać co to za owoc.
  • Robienie zdjęć z rekwizytami, przebraniami – wiele z dzieci bardzo lubi zdjęcia, możemy im wtedy zaproponować właśnie taki sposób zabawy, różnego rodzaju przebieranki czy też stworzenie własnych rekwizytów do zdjęć. Podczas zabaw możemy ustalić, że wybieramy dla siebie rekwizyty. Ustalać tematycznie jakie chcemy zrobić rekwizyty czy związane ze świętami czy urodzinami, a może karnawałowe?
  • Czytanie ulubionych bajek ze zmienionymi bohaterami – wiele z dzieci ma swoje ulubione bajki, a co jeśli zmienimy postać głównego bohatera? Jego imię, wygląd, ubiór może to być bardzo kreatywne i dzieci będą miały z tego ogromną frajdę.
  • Domowy teatrzyk – podczas tej zabawy sami możemy zrobić kukiełki lub skorzystać z zabawek, które są w domu. Stworzenie sceny też zależy tylko od nas. Możemy zrobić ją z kartonu i dodać kurtynę po bokach lub możemy wystawić sztukę chowając się za poduszkami. Zabawa ciekawa i znana już od dawien dawna. Może ona przynieść wiele radości i pobudzić wyobraźnie. Gdy razem z wnukiem będziemy wymyślać postacie i historię jaką chcemy odtworzyć
  • Gry planszowe – istnieje wiele ciekawych gier. Warto pamiętać, że oprócz podstawowych takich jak chińczyk i warcaby jest też wiele wartych uwagi gier, które rozwijają wiele umiejętności. Paleta tych gier jest bardzo szeroka i zależy ona przede wszystkim od preferencji dziecka. Do gier planszowych, które ja najbardziej cenię i uważam, że są godne uwagi należą:
    • Dixit
    • Dobble
    • Pomysłówka
    • Tajniacy
    • Rummikub

Proste eksperymenty do wykonania w warunkach domowych

  1. Uciekający pieprz
    Co musimy przygotować do tego eksperymentu?
    1. Talerz
    1. Pieprz
    1. Wodę
    1. Płyn do mycia naczyń
    1. Patyczki higieniczne

Opis doświadczenia
Do talerza wlewamy wodę, posypujemy go pieprzem. Patyczek higieniczny moczymy w płynie do naczyń i dotykamy powierzchni wody z pieprzem. Obserwujemy wtedy jak pieprz “ucieka” od płynu.

  • Ciecz nienewtonowska
    Co musimy przygotować do eksperymentu?
    • Miskę
    • Mąka ziemniaczaną
    • Wodę

Opis doświadczenia
Mieszamy mąkę ziemniaczaną z wodą, w takich proporcjach, aby dało się zrobić kulkę, ale nadal miała ona konsystencje cieczy. Uderzamy w nią mocno pięścią, a następnie powoli zanurzamy dłoń. Robimy kulkę w dłoni po czym otwieramy dłoń i obserwujemy zachowanie kulki.

  • Podnoszenie wody
    Co musimy przygotować do eksperymentu?
    • Butelka szklana
    • Talerz/miska
    • Woda może być zabarwiona
    • Plastelina
    • Świeczka urodzinowa

Opis doświadczenia
Do talerzyka przyklejamy plasteliną świeczkę urodzinową. Napełniamy go wodą (może być ona zabarwiona barwnikiem). Podpalamy świeczkę i zasłaniamy ją butelką. Obserwujemy co się dzieje. Świeczka gaśnie, a woda podnosi się w butelce. Ważne, aby nie dotykać butelką do dna naczynia.

  • Malowanie na mleku
    Co musimy przygotować do eksperymentu?
    • Talerz
    • Patyczki higieniczne
    • Mleko
    • Barwniki spożywcze
    • Płyn do mycia naczyń

Opis doświadczenia
Do talerza wlewamy mleko. Następnie wlewamy barwniki rozpuszczone w wodzie. Patyczek higieniczny moczymy w płynie do naczyń i dotykamy nim powierzchni mleka. Możemy zaobserwować jak barwniki “uciekają” w postaci okręgów od patyczka.

  • Chemiczne pompowanie balona
    Co musimy przygotować do eksperymentu?
    • Butelka najlepiej szklana
    • Balon
    • Ocet
    • Soda oczyszczona
    • Lejek

Opis doświadczenia
Do balonu przy pomocy lejka wsypujemy 2 łyżeczki sody oczyszczonej. Do szklanej butelki wlewamy ocet  /  objętości. Nalewamy ocet ostrożnie, aby go nie rozlać. Warto zwrócić uwagę o nieprzyjemnym zapachu octu, dlatego pamiętajmy o wietrzeniu pomieszczenia. Następnie nakładamy balon na butelkę i wsypujemy sodę do octu. Gdy zachodzi reakcje należy trzymać balon w miejscu, w którym jest on założony na butelkę.

To jedynie przykłady różnych gier zabaw i eksperymentów, warto pamiętać, że przede wszystkim liczy się nasza kreatywność. Im bardziej my jesteśmy kreatywni tym bardziej docenią to dzieci!

Aktywność intelektualna Seniorów. Jak dbać o funkcje poznawcze

Co należy do aktywności intelektualnej, jakie wyróżniamy funkcje poznawcze oraz w jaki sposób można o nie dbać – o tym wszystkim u nas na blogu pisze Paulina Mroczek, studentka Terapii Zajęciowej, Wydziału Rehabilitacji warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Tekst to element projektu Akademia Zdrowego Seniora we współpracy Fundacji Aktywni Dłużej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

Funkcje poznawcze

Wyróżniamy główne grupy funkcji poznawczych. Możemy je podzielić na podstawowe i złożone. Do podstawowych zaliczamy:

  • Percepcja – zdolność do odbierania bodźców, nie każdy odbiera ten sam bodziec tak samo. Prosty przykład ze znanym wielu osobom zdjeciemństwo zdjęcia na których było widać kaczkę lub królika, albo ten drugi z dwiema kobietami?
  • Uwaga – proces poznawczy, który pozwala nam wyciągnąć z otoczenia bodziec, który nas interesuje, jest dla nas ważny. Możemy wyróżnić jej funkcje i cechy, które nieodłącznie występują przy tym procesie.
  • Pamięć – ten temat został bardzo szeroko omówiony na poprzednim warsztacie przez Monikę Łoskot. Jest to funkcja, o którą musimy szczególnie dbać.
  • Myślenie – pośredniczy w rozumieniu świata, pozwala nam przetwarzać informacje i formułować je w łańcuch czynności umysłowych. Możemy podzielić proces myślenia na asocjacyjny (mimowolny, nieukierunkowany) i ukierunkowany (prowadzi on do rozwiązania problemów).

Złożone funkcje poznawcze

  • Funkcje językowe – są one niezbędne do wyrażania naszych myśli i słów, pozwalają nam na komunikowanie się z innymi osobami.
  • Rozwiązywanie problemów – możemy wyróżnić różne sposoby na rozwiązanie problemu. Pierwszym z nich są algorytmy. Jest to sposób, który zastosowany w odpowiedni sposób zawsze prowadzi do rozwiązania. Przykładem algorytmów są twierdzenia matematyczne np. twierdzenie Pitagorasa. Drugim sposobem na rozwiązywanie problemów są heurystyki. Jest to pewnego rodzaju droga na skróty, która nie gwarantuje nam rozwiązania. Korzystając z niej możemy ominąć poprawne rozwiązania.

Funkcje poznawcze odgrywają znaczącą rolę na każdym etapie życia. Warto zauważyć, że o nasz mózg możemy dbać w najprostszych czynnościach dnia codziennego!  Możemy wykonywać czynności, które są dla nas zautomatyzowane ręką niedominującą. Podczas podróży komunikacją miejską zachęcam do dodawania lub mnożenia numerów rejestracyjnych samochodów przejeżdżających obok. Dla przykładu, jeśli numer rejestracyjny wygląda tak: WB 527K1 możemy dodać liczby 5+2+7+1=15 lub je pomnożyć 5x2x7x1= 70. A jeśli jesteśmy w domu wystarczy, że weźmiemy do ręki kości do gry, możemy zacząć od jednej lub dwóch i stopniowo zwiększać ich ilość. Ćwiczenie polega na sumowaniu liczby oczek. Kości umieszczamy pod dłonią, aby były zasłonięte.  Rękę podnosimy jedynie na 2 sekundy, aby zobaczyć oczka kostek. Następnie zasłaniamy je i podajemy wynik sprawdzamy, czy się zgadza i powtarzamy ćwiczenie od początku mieszając kostki.


Do aktywności intelektualnej możemy zaliczyć rzeczy takie jak:

Bibliografia

S. A. Rathus [2004] Psychologia współczesna. Gdańskie wydawnictwo psychologiczne

P. Marcine [2007] Funkcjonowanie intelektualne w okresie starości. Gerontologia Polska tom 15 nr 3 (s.69-75)

P.Francuz [2000] Mechanizm uwagi. Przegląd zagadnień w perspektywie psychologicznej i neurofizjologicznej