Albert Einstein w szkole powszechnej był jednym z
najlepszych uczniów. Już jako dziecko był samotnikiem i często obsesyjnie
powtarzał pojedyncze zdania. Prowadząc wykłady, swoim zachowaniem notorycznie
wprawiał słuchaczy w zakłopotanie. Jednak to on zrewolucjonizował zarówno
mechanikę, jak i teorię pola. Odegrał też kluczową rolę dla mechaniki kwantowej
– nie wszyscy wiedzą, że miał także zespół Aspergera.
Dziś na ten temat na naszym blogu pisze Aniela Michalska,
studentka III roku Terapii Zajęciowej na Wydziale Rehabilitacji Akademii
Wychowania Fizycznego. Tekst powstał w ramach Akademii Zdrowego Seniora.
Zaliczany do spektrum autyzmu zespół Aspergera jest
zaburzeniem rozwojowym. Leczenie polega na stosowaniu terapii, edukacji i
treningów pod okiem specjalistów. Trzeba pamiętać, że zespół Aspergera nie jest
chorobą, dlatego nie można go wyleczyć. Charakteryzuje się prawidłowym rozwojem
mowy oraz intelektem, często nawet wyższym od przeciętnej.
Osoby dorosłe z zespołem Aspergera uznawane są za ekscentryków, ponieważ mają problemy z nawiązywaniem relacji. Niezrozumienie w kontaktach z rówieśnikami powoduje frustrację, wycofywanie się i funkcjonowanie we własnym świecie, najczęściej robiąc to co sprawia przyjemność czyli realizacja pasji.
Według szacunków w Polsce
stwierdzonego Aspergera ma ok 300 tysięcy osób.
Zespół Aspergera
najprawdopodobniej miał także H.Ch. Andersen. Naukowcy są zdania, że
opowieści Andersena to pierwsze na świecie studium zaburzeń ze spektrum
autyzmu. Wyjątkowe, bo opowiedziane językiem baśni.
(…) Brzydkie kaczę popychano, szczypano, odpędzano, a
znęcały się nad nim nie tylko kaczki, ale nawet i kury. (…) Było mu bardzo
smutno, że jest takie brzydkie, lecz cóż na to poradzi?”
Choć Andersen zrobił
błyskotliwą karierę, podróżował po całej Europie i otrzymał tytuł profesora,
jego dzieciństwo nie należało do łatwych. Także w dorosłości mierzył się z
poczuciem osamotnienia, licznymi kompleksami i nadmierną wrażliwością. Zawsze
miał również przeświadczenie o własnej wyjątkowości, o tym, że nie pasuje do
otoczenia.
Przykłady w bajkach:
„Nowe szaty cesarza”– naiwność, łatwowierność, ale także
bezpośredniość, oryginalność
„Dziewczynka z zapałkami” – samotność, nieumiejętność
przeniesienia tego, co atrakcyjne z wyobraźni do rzeczywistości
„Brzydkie kaczątko” – odstawanie od reszty, poczucie
odrzucenia
„Słowik” – zamiłowanie do przedmiotów, pozorne preferowanie
przedmiotów nad ludzi
„Księżniczka na ziarnku grochu” – zaburzona integracja
sensoryczna
Bibliografia:
https://enel.pl/enelzdrowie/zdrowie/zespol-aspergera-co-to-jest-diagnostyka-przyczyny-objawy-leczenie-i-terapia
https://pl.wikipedia.org/wiki/Albert_Einstein
https://stylzycia.polki.pl/psychologia,znani-i-wielcy-ktorzy-cierpieli-na-aspergera,10385022,1,galeria.html#gallery
https://blaber.pl/kultura/co-maja-wspolnego-basnie-andersena-i-autyzm-zaskakujaco-wiele/