Pozwól sobie na głębszy oddech – przyjdź na warsztat i otwórz klatkę piersiową

Otwierająca klatkę piersiową praktyka łagodzi napięcie, co pomoże zmniejszyć ból pleców, szyi oraz przynieść ulgę w przypadku bólu głowy. Ćwiczenia przeznaczone są dla osób praktykujących jogę na wszystkich poziomach zaawansowania. Ta sekwencja sprawi, że barki opadną, klatka piersiowa otworzy się i pogłębi się oddech.

Kiedy ćwiczymy Jogę,  szybko zauważamy że stanowimy całość. Ograniczenia jednej partii ciała rzutują na pozostałe, często odległe. I tak, przygarbione plecy wiążą się z wysunięciem barków do przodu i przykurczami w stawach barkowych (zwłaszcza w unoszeniu ramion, które w końcowej fazie wynika właśnie z ruchu kręgosłupa ). To z kolei wiąże się ze zmniejszeniem swobody ruchów klatki piersiowej, a przez to pogarsza jakość oddechu i przenosi się na ogólne samopoczucie. Jako, że najczęściej przyczyną jest siedzący tryb życia, można powiedzieć że skłonność do okrągłych pleców to taki cywilizacyjny bonus. A zatem pozostaje nam profilaktyka i uważność w obserwacji własnego ciała.

Interesującym aspektem, na który warto zwrócić uwagę, jest budowa fizjologiczna odcinka piersiowego i wynikająca z niej ruchomość. Ruchomość w wyproście jest tu mniejsza niż w innych odcinkach kręgosłupa, a jego zakres jest związany ze specyficzną budową kręgów piersiowych. Taka budowa, choć fizjologiczna, w połączeniu z nawykowymi zachowaniami, może sprzyjać pogłębianiu się wady – plecy okrągłe.

Plecy okrągłe to wada, która przede wszystkim charakteryzuje się pogłębieniem kifozy piersiowej, czyli naturalnego wygięcia piersiowego odcinka kręgosłupa ku tyłowi, w wyniku czego powstaje tzw. hiperkifoza piersiowa. Towarzyszy temu spłaszczenie i zapadnięcie się klatki piersiowej. Głowa i barki wysuwają się do przodu, w konsekwencji czego następuje rozsunięcie się łopatek na boki, mogą one zacząć odstawać od klatki piersiowej. Należy również zwrócić uwagę na zmianę położenia miednicy – w tym przypadku zwiększa się jej pochylenie ku tyłowi .

W przypadku tej wady rozluźnienia i wydłużenia będą wymagały mięsień piersiowy większy, piersiowy mniejszy i zębaty przedni, gdyż przez swoje nadmierne napięcie utrudniają przyjmowanie prawidłowej postawy. Wzmocnienia z kolei będą potrzebowały osłabione i nadmiernie rozciągnięte w wyniku wady mięsień prostownik grzbietu odcinka piersiowego, mięśnie karku, a także mięśnie, które odpowiadają za prawidłowe ułożenie łopatek, czyli mięśnie: równoległoboczny, czworoboczny grzbietu i najszerszy grzbietu.

Regularne wykonywanie asan intensywnie angażujących mięśnie, które mają tendencję do „spinania się” i kumulowania napięć, wzmacnia i uelastycznia te obszary, co przekłada się na poprawę formy i zwiększenie komfortu w wykonywaniu codziennych obowiązków, które mocne i silne barki udźwigną bez problemu.

Przy wykonywaniu każdej asany:

• Generuj jak najmniej napięcia.
• Po wejściu w pozycję naucz się jak ze spokojem w niej trwać – tak, aby nie denerwować się pojawiającym się dyskomfortem, niewygodą, trudnościami, bólem – postaraj się to zaakceptować.
• Trwaj w pozycji ze spokojnym oddechem i rozluźnioną twarzą.